Teodramat

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Teodramat (niem. Theodrama) – w ujęciu soteriologii dramatycznej Hansa Ursa von Balthasara, sytuacja stworzonego świata, w którego historii-dialogu uczestniczy Bóg i człowiek[1].

Teologia[edytuj | edytuj kod]

W swej soteriologii Balthasar wykorzystuje antropologiczną kategorię dramatu. Bóg jest autorem i scenarzystą historii zbawienia. Człowiek uczestniczy jako aktor, którego zadaniem jest niejednokrotnie improwizacja. Bóg i człowiek współtworzą dzieje ludzkości. Sceną jest rzeczywistość ziemska, nazywana doczesnym domem człowieka. To tutaj dokonuje się bosko-ludzki dramat, nazywany teodramatem. Prawda może w takim ujęciu zostać przyrównana do symfonii[1]. Myśl Hansa Ursa von Balthasara dotycząca teodramatu została zawarta w dziele Teodramatyka, publikowanej w latach 1971–1983 (niem. Theodramatik)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Przemysław Janiszewski, Wojciech Zakrzewski: O teologii Hansa Ursa von Balthasara w Łagiewnikach. www.niedziela.pl. [dostęp 2015-11-26]. (pol.).
  2. Krzysztof Wróblewski: Hans Urs von Balthasar. Teodramatyka. www.konserwatyzm.pl, 2013-08-27. [dostęp 2015-11-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-26)]. (pol.).