The Gospel Tragedy
The Gospel Tragedy – poemat epicki amerykańskiego poety Thomasa Brockwaya, opublikowany w 1795[1]. Utwór, pozostający pod wyraźnym wpływem epiki religijnej Johna Miltona[2] jest napisany wierszem białym (blank verse)[3][4].
Ye Bards sublime, whose strength has borne the Muse
Through unknown worlds, and fame immortal gain’d,
Pardon my bold attempt, with feebler wings
To soar, on subject great that’s left by you.
O Thou, whose light in gloomy darkness shines
My foul instruct, with meafur’d lines to sing
God’s Son in flesh; arm’d with a mighty cross
His ensign grave, in gospel char’ot borne
O’er Hell triumphant.
Zobacz też: Raj utracony, Raj odzyskany.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jay Parini, Brett Candlish Millier: The Columbia History of American Poetry. books.google.pl, 1993. s. 37. [dostęp 2017-01-10]. (ang.).
- ↑ Christopher N. Phillips: Epic in American Culture: Settlement to Reconstruction. books.google.pl. [dostęp 2017-01-10]. (ang.).
- ↑ Blank verse. PoetryFoundation.org. [dostęp 2017-01-10]. (ang.).
- ↑ blank verse, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-01-10] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Thomas Brockway: The Gospel Tragedy: An Epic Poem. In Four Books. Archive.org. [dostęp 2017-01-10]. (ang.).