Theo Zurenuoc

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Theo Zurenuoc
ilustracja
Data urodzenia

6 października 1965

P.o. gubernatora generalnego Papui-Nowej Gwinei
Okres

od 18 lutego 2017
do 28 lutego 2017

Przynależność polityczna

Ludowa Narodowa Partia Kongresowa (PNCP)

Poprzednik

Michael Ogio

Następca

Bob Dadae

Przewodniczący Parlamentu Narodowego
Okres

od 3 sierpnia 2012

Przynależność polityczna

Ludowa Partia Postępu (2012-2015)
Ludowa Narodowa Partia Kongresowa (od 2015)

Poprzednik

Jeffrey Nape

Theodore Zurenoucpapuański polityk, deputowany do Parlamentu Narodowego od 2007, minister edukacji w latach 2011–2012, przewodniczący Parlamentu Narodowego od 3 sierpnia 2012. Od 18 do 28 lutego 2017 pełniący obowiązki gubernatora generalnego Papui-Nowej Gwinei.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Edukację rozpoczynał w mieście Finschhafen, a kontynuował w Sogeri National High School w Sogeri w Prowincji Centralnej. W latach 1983–1986 studiował księgowość na Uniwersytecie Technicznym Papui-Nowej Gwinei w Lae[1].

W wyborach parlamentarnych w czerwcu i lipcu 2007 został po raz pierwszy wybrany w skład Parlamentu Narodowego jako kandydat niezależny z okręgu Finschhafen. W późniejszym czasie wstąpił w szeregi Ludowej Partii Postępu (People's Progress Party, PPP). 5 sierpnia 2011 został mianowany ministrem edukacji w rządzie premiera Petera O’Neilla, którym pozostał do 3 sierpnia 2012[1].

W wyborach parlamentarnych w czerwcu i lipcu 2012 uzyskał reelekcję w tym samym okręgu jako kandydat PPP. 3 sierpnia 2012 został wybranym przewodniczącym Parlamentu Narodowego[1]. W maju 2015 opuścił szeregi PPP, wstępując jednocześnie do Ludowej Narodowej Partii Kongresowej (People's National Congress Party, PNCP)[2]. Po śmierci Micheala Ogio 18 lutego 2017, zgodnie z konstytucją przejął obowiązki gubernatora generalnego jako przewodniczący parlamentu[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Hon. Theodore Zurenouc, MP. parliament.gov.pg. [dostęp 2017-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-20)]. (ang.).
  2. PNG speaker's move strikes sad note for Chan. radionz.co.nz, 2015-06-01. [dostęp 2017-02-20]. (ang.).
  3. Papua New Guinea. rulers.org. [dostęp 2017-02-20]. (ang.).