Traktat z Saint-Clair-sur-Epte

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Traktat z Saint-Clair-sur-Epte – traktat zawarty latem 911[1] roku pomiędzy Karolem III Prostakiem a Rolfem, przywódcą wikingów z Danii, którzy grabili północną Francję, mający na celu osadzenie na stałe Normanów w północnej Neustrii w celu obrony królestwa Karola przed kolejnymi najazdami wikingów. W zamian za chrzest i przysięgę wierności[1] karolińskiemu władcy, Rolf otrzymał tereny leżące między rzekami Bresle, Epte, Avre i Dives a morzem[1], z centralnym ośrodkiem w Rouen.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Karolingowie: ród który stworzył Europę. s. 216.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]