Trap (sport)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maszyna wyrzucająca rzutki
Zawodnik przygotowujący się do oddania strzału. Zdjęcie z około 1939 r.

Trap – dziedzina strzelectwa sportowego, w której z gładkolufowych strzelb śrutowych oddaje się strzały do ceramicznych rzutków wyrzucanych z maszyny pod różnym kątem. Wg reguł ISSF w trapie strzela się z pięciu stanowisk rozmieszczonych wzdłuż linii równoległej do linii wyrzutni oddalonych o 15 metrów od grupy wyrzutni. Maszyny wyrzucające rzutki znajdują 15 metrów przed każdym stanowiskiem, w grupach po 3 maszyny na każde stanowisko. Cele wyrzucane w losowy sposób wg ustalonych schematów ustawień maszyn. Rzutki mogą być wyrzucane pod różnymi kątami, ale nie więcej niż 45°. Cały cykl zawodów składa się z 125 celów w rundzie kwalifikacyjnej oraz do 40 celów w finale dla najlepszych sześciu zawodników[a]. Dozwolony kaliber broni w trapie to 12/76, przy maksymalnej naważce 24,5 gramy kulistego śrutu o maksymalnej średnicy 2,6 mm.

Trap jest konkurencją olimpijską.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Na przestrzeni lat wartości te ciągle się zmieniały. Niegdyś mężczyźni na zawodach strzelali do 200, a nawet 300 rzutków.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]