Turija

Turija – w klasycznej filozofii indyjskiej stan czystej, obserwującej świadomości sakszi. W sanskrycie turija znaczy dosłownie „czwarty” (stan świadomości), obok dźagrata (stanu świadomości na jawie), swapna (marzeń sennych) oraz suszupti (stanu głębokiego snu), jednocześnie łączący wcześniejsze trzy stany w jedno.

Porównywany jest do dźwięku świętej sylaby aum lub do drzewca triśuli (trójzębu Śiwy)^[1] .
Może być wyjaśniany jako stan prostego atmana, nie ograniczanego niczym^[2]

Pojęcie to pojawia się w szeregu tekstów należących do różnych nurtów indyjskiej myśli filozoficznej: Mandukjopaniszad, Gaudapada Karika, Śiwasutrach Wasugupty, Bhagawatapurana.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Turija. W: Louis Frédéric: Słownik cywilizacji indyjskiej. Przemysław Piekarski (red.nauk.). Wyd. 1. T. 2. Katowice: Wydawnictwo „Książnica”, 1998, s. 323, seria: Słowniki Encyklopedyczne „Książnicy”. ISBN 83-7132-370-0.
↑ Dlaczego istnieje raczej „Ja” niż „to"?. W: Marta Kudelska: Dlaczego istnieje raczej „Ja” niż „to"? Ontologia podmiotu w Upaniszadach. Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2009, s. 209. ISBN 978-83-233-2785-1.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Gaudapada Karika, Bhandarkar Oriental Research Institute, Poona 1979

[1] Turija. W: Louis Frédéric: Słownik cywilizacji indyjskiej. Przemysław Piekarski (red.nauk.). Wyd. 1. T. 2. Katowice: Wydawnictwo „Książnica”, 1998, s. 323, seria: Słowniki Encyklopedyczne „Książnicy”. ISBN 83-7132-370-0.

[2] Dlaczego istnieje raczej „Ja” niż „to"?. W: Marta Kudelska: Dlaczego istnieje raczej „Ja” niż „to"? Ontologia podmiotu w Upaniszadach. Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2009, s. 209. ISBN 978-83-233-2785-1.

[1]

[2]