Tursunbaj Bakir uułu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tursunbaj Bakir uułu
Турсунбай Бакир уулу
Data i miejsce urodzenia

17 marca 1958
Karasuu

Tursunbaj Bakir uułu, kirg. Турсунбай Бакир уулу (ur. 17 marca 1958 w Karasuu) – kirgiski polityk, lider partii Erkin Kyrgyzstan[1].

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

W latach 1979–1984 studiował na Kirgiskim Uniwersytecie Narodowym na kierunku historia. W 1987 rozpoczął studia na Kijowskim Uniwersytecie Narodowym na kierunku filozofia. Ukończył je w 1990 roku[2].

Kariera polityczna[edytuj | edytuj kod]

Deputowany do Rady Najwyższej I, II oraz V kadencji. W latach 2009–2010 pełnił funkcję Ambasadora Nadzwyczajnego i Pełnomocnego Republiki Kirgistan w Malezji[3]. W 2000 roku wziął udział w wyborach prezydenckich. Zdobył w nich 1% głosów[4]. 21 listopada 2002 roku został wybrany pierwszym w historii niepodległego Kirgistanu ombudsmanem. Funkcję tę pełnił do listopada 2007 roku z przerwą w czerwcu 2005 roku, kiedy postanowił po raz kolejny wystartować w wyborach prezydenckich[5]. Uzyskał w nich 3,93% głosów co pozwoliło mu zająć drugą pozycję[6]. Z powodu niedostarczenia list poparcia odmówiono rejestracji jego kandydatury w wyborach prezydenckich w 2017 roku[7]. W wyborach parlamentarnych w 2020 lista z jego kandydaturą została przyjęta przez zjazd partii Bütün Kyrgyzstan. Jednakże lista kandydatów przedstawiona kirgiskiej Komisji Wyborczej nie zawierała jego nazwiska. Zmiana ta stanowiła naruszenie przepisów wyborczych. 26 sierpnia oficjalną skargę złożył sam Tursunbaj[8]. 4 września została ona uznana przez komisję za zasadną, a ugrupowaniu odmówiono prawa do startu w wyborach[9].

Światopogląd[edytuj | edytuj kod]

Jego wypowiedzi charakteryzują się skrajnym konserwatyzmem. Występował przeciwko edukacji seksualnej oraz prawom ludzi LGBT. Żądał wprowadzenia surowych zasad ubierania się dla dziennikarek pracujących w Radzie Najwyższej. Apelował również o nieobchodzenie walentynek[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Турсунбай Бакир уулу президенттикке ат салышат. Азаттык. [dostęp 2017-08-03]. (kirg.).
  2. Турсунбай Бакир уулу. K-News, 2011-07-15. [dostęp 2017-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-24)]. (ros.).
  3. Досье политиков и общественных деятелей, живущих в странах Центральной Азии, либо связанных с регионом. Турсунбай Бакир уулу. StanRadar - новости Центральной Азии. [dostęp 2017-08-03]. (ros.).
  4. Kyrgyz radio announces Akayev victory after all votes counted. Eurasianet, 2000-10-31. [dostęp 2017-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-04)]. (ang.).
  5. Назгуль Бегалиева: Омбудсмены Кыргызстана. Кто и когда занимал этот пост. Вечерний Бишкек, 2015-12-30. [dostęp 2017-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-03)]. (ros.).
  6. Президенты Кыргызстана. Как их выбирали?. АКИpress, 2017-07-03. [dostęp 2017-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-19)]. (ros.).
  7. КР БШК Кыргыз Республикасынын Президенти кызматына 20 талапкерди каттоодон баш тартты. Кыргыз Республикасынын шайлоо жана референдум өткөрүү боюнча борбордук комиссиясы, 2017-08-26. [dostęp 2017-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-27)]. (kirg.).
  8. Екатерина Улитина, Бакир уулу обвинил "Бутун Кыргызстан" в фальсификации списка кандидатов [online], Wieczernij Biszkek, 26 sierpnia 2020 [dostęp 2020-09-06] (ros.).
  9. Мария Орлова, Выборы-2020. Партия «Бутун Кыргызстан» снята с гонки [online], 3 września 2020 [dostęp 2020-09-04] (ros.).
  10. Айдана Абдуваитова: Что мы знаем о тех, кто хочет руководить страной? Часть 1. Вечерний Бишкек, 2017-08-02. [dostęp 2017-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-02)]. (ros.).