USCGC Harriet Lane (WMEC-903)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USCGC Harriet Lane (WMEC-903)
Ilustracja
USCGC Harriet Lane WMEC-903
Historia
Stocznia

Tacoma Boatbuilding Co., Tacoma (Washington)

 US Coast Guard
Wejście do służby

maj 1984

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

1800 ton

Długość

82 m

Szerokość

11,6 m

Zanurzenie

4,4 m

Napęd
dwa silniki diesla ALCO V-18 z turbodoładowaniem
Prędkość

19,5 w.

Zasięg

9900 mil

Uzbrojenie
1 działo OTO Melara Mk 75 76 mm/62
2 × 12,7 mm karabin maszynowy
Załoga

100 ludzi (14 oficerów)

USCGC Harriet Lane (WMEC-903) – amerykański okręt patrolowy (ang. medium endurance cutter) będący w służbie w ciągu ostatnich piętnastu lat XX wieku w United States Coast Guard. Nosił nazwę pochodzącą od Harriet Lane, siostrzenicy prezydenta i oficjalnej gospodyni Białego Domu w czasach prezydentury Jamesa Buchanana.

Okręt został zbudowany w stoczni Tacoma Boatbuilding i dostarczony 20 września 1984[1].

Służba[edytuj | edytuj kod]

„Harriet Lane” wszedł do służby w maju 1984 i służył w Coast Guard pływając po wodach od Maine do Ameryki Południowej oraz także na północno-zachodnim Pacyfiku. W 1994 okręt pełnił funkcje jednostki flagowej dowódcy sił operacji Able Manner kierując ratowaniem tysięcy Haitańczyków i Kubańczyków usiłujących dostać się do USA przez Cieśninę Florydzką i Windward Passage. W czasie tej masowej migracji załoga okrętu uratowała ponad 2400 imigrantów kierując działaniami 15 innych okrętów, sterowca i wielu samolotów.

Patrolowiec brał udział w corocznych wielonarodowych ćwiczeniach UNITAS w 1994 i 1997. W 1995 przeprowadził próbny patrol na wodach Alaski by ocenić zasadność przydzielenia okrętu tej klasy do Siedemnastego Dystryktu obejmującego wody oblewające ten stan amerykański.

W 1996 „Harriet Lane” był okrętem dowódczym przez początkową fazę poszukiwań i zbierania szczątków w czasie katastrofy samolotu TWA lot 800 w pobliżu Long Island. Eskortował międzynarodową flotę żaglowców w czasie OPSAIL 2000 Parade of Sail.

Następnie brał między innymi w przechwyceniu na Karaibach dwóch ton kokainy. Przechwycił także kilkuset nielegalnych imigrantów próbujących dostać się do USA na różnych prymitywnych jednostkach pływających.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. www.coltoncompany.com. [dostęp 2010-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-30)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]