Ugrofinistyka
Ugrofinistyka, także: ugrofennistyka[1], fennougrystyka[1], finougrystyka[1] – dziedzina nauki obejmująca badanie i opis języków ugrofińskich. W szerszym ujęciu obejmuje także badanie kultur ludów ugrofińskich. W jej obszarze zainteresowań mogą się znaleźć również języki samojedzkie – ugrofinistyka staje się wówczas synonimem uralistyki[2][3].
Historycznie ugrofinistyka wyodrębniła się z ałtaistyki[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Wojan 2017 ↓, s. 342.
- ↑ Johanna Laakso: Mitä on fennougristiikka?. 1998-09-10. [dostęp 2013-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-17)]. (fiń.).
- ↑ a b Wojan 2017 ↓, s. 343.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Helena Lehečková, Úvod do ugrofinistiky, Praga: Státní pedagogické nakladatelství, 1983 (cz.).
- Katarzyna Wojan, Świat ugrofiński w słownikach polskich, [w:] Jan Wawrzyńczyk, Piotr Wierzchoń (red.), Wokół 300 tysięcy polskich słów: wstęp do hasłownikologii, Warszawa: Bel Studio, 2017, s. 341–390, ISBN 978-83-7798-248-8.