Urszula Holz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Urszula Melania Holz z Siemielińskich (ur. 1826 w Warszawie) – działaczka patriotyczna i kobieca.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Córka urzędnika Józefata Siewielińskiego (1787-1854) i Eufrozyny z Kamińskich (zm. 1843)[1]. Była młodszą siostrą Kryspiny Stelmowskiej, która wciągnęła ją do kręgu Entuzjastek[2]. Była także kolporterką nielegalnej patriotycznej literatury. W 1844 wyszła za mąż za inżyniera mechanika pracującego na Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, Bolesława Holza (1819-1895)[1] który także pozostawał w kręgu oddziaływania entuzjastek. Po upadku powstania styczniowego, w którym obydwoje wzięli czynny udział wyjechali do Galicji a następnie do Turcji. Po przybyciu do Stambułu Bolesław został zatrudniony w fabryce broni na Tophane[3] a Urszula rozpoczęła akcję pomocy dla ściągających nad Bosfor uczestników powstania 1863. Podczas wojny turecko-rosyjskiej 1877-1878 wraz z mężem była zaangażowana w tworzenie Komitetu Emigracji Polskiej na Wschodzie, który objął patronat nad tworzącym się wówczas legionem polskim pod dowództwem mjr Józefa Jagmina.[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Wiktoria Śliwowska, Stelmowska z Siewielińskich Kryspina (zm. 1869), Polski Słownik Biograficzny, t. 43, s.369
  2. Mieczysława Romankówna: Sprawa Entuzjastek. T. nr 48, z. 2. Pamiętnik Literacki, 1957, s. 516-537. wersja elektroniczna
  3. Bolesław Orłowski, Wkład Wielkie Emigracji w rozwój cywilizacyjno-techniczny ówczesnej Turcji, "Kwartalnik Historii Nauki i Techniki"t. 35/1, 1990, s. 32
  4. Jerzy S. Łątka, Z ziemi tureckiej do Polski. Dzieje legionu polskiego w Turcji 1877, Gdańsk 2000.