Ustawa o księgach wieczystych i hipotece

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece
Państwo

 Polska

Data wydania

6 lipca 1982

Miejsce publikacji

Dz.U. z 1982 r. nr 19, poz. 147

Tekst jednolity

Dz.U. z 2023 r. poz. 1984

Data wejścia w życie

1 stycznia 1983

Rodzaj aktu

ustawa

Przedmiot regulacji

prawo rzeczowe

Status

obowiązujący

Ostatnio zmieniony przez

Dz.U. z 2023 r. poz. 614

Wejście w życie ostatniej zmiany

1 lipca 2023

Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych

Ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece – polska ustawa uchwalona przez Sejm PRL, regulująca kwestie prawne związane z księgami wieczystymi i hipoteką.

Zakres regulacji[edytuj | edytuj kod]

Ustawa określa:

  • zasady systemu ksiąg wieczystych (w tym rękojmi wiary publicznej ksiąg wieczystych)
  • prawa podmiotowe ujawniane w księdze wieczystej
  • zasady prowadzenia ksiąg wieczystych (w tym strukturę ksiąg i tryb dokonywania wpisu do księgi)
  • zasady funkcjonowania Centralnej Informacji Ksiąg Wieczystych
  • treść i zasady ustanawianiania hipoteki
  • zasady przenoszenia wierzytelności hipotecznej
  • zakres obciążenia hipoteką
  • zasady ochrony hipoteki
  • zasady wygaśnięcia hipoteki
  • zasady rozporządzania opróżnionym miejscem hipotecznym
  • zasady ustanawiania hipoteki przymusowej.

Nowelizacje[edytuj | edytuj kod]

Ustawę znowelizowano wielokrotnie. Ostatnia zmiana weszła w życie w 2023 roku[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ustawa z dnia 9 marca 2023 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2023 r. poz. 614).