Węzeł (mechanika)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Węzeł – fragment konstrukcji budowlanej stanowiący połączenie jej elementów.

W konstrukcjach stalowych węzły składają się z blach łączących pręty za pomocą nitów lub spoin. W konstrukcjach żelbetowych węzły utworzone są przez odpowiednie ukształtowanie zbrojenia zapewniające sztywność połączenia.

W zależności od potrzeby węzły mogą być wykonane w wersji przegubowej co wymaga ich odpowiedniego skonstruowania.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Karlikowski J., Sturzbecher K., Mosty stalowe – mosty belkowe i zespolone, Wyd. Politechniki Poznańskiej 1998
  • Ryżyński i inni, Mosty stalowe, PWN Warszawa 1984
  • Czerski Z., Pajchel W., Mosty żelbetowe, Wyd. Komunikacji i Łączności Warszawa, 1969