Władysław Henryk Szmeling

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Władysław Henryk Szmeling (Schmeling) herbu własnego (zm. przed marcem 1676) – koniuszy wielki koronny w latach 1668-1676, podkoniuszy koronny w latach 1661-1668, chorąży nadworny koronny w latach 1658-1661, chorąży wendeński w latach 1652-1657, dworzanin królewski, starosta wiłkomierski, sekretarz poselstwa w Moskwie w 1667 roku[1].

Poseł na sejm 1658 roku, sejm 1659 roku, poseł sejmiku wiłkomierskiego na sejm 1664/1665 roku[2].

W 1674 roku był elektorem Jana III Sobieskiego z ziemi warszawskiej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Historia dyplomacji polskiej, t. II: 1572-1795, pod redakcją Zbigniewa Wójcika, Warszawa 1982, s. 268.
  2. Stefania Ochmann-Staniszewska, Zdzisław Staniszewski, Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana Kazimierza Wazy. Prawo – doktryna – praktyka, tom II, Wrocław 2000, s. 395.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Suffragia Woiewodztw, y Ziem Koronnych, y Wielkiego Xięstwá Litewskiego, zgodnie na Naiaśnieyszego Jana Trzeciego Obránego Krola Polskiego, Wielkiego Xiążęćiá Litewskiego, Ruskiego, Pruskiego, Mázowieckiego, Zmudzkiego, Inflantskiego, Smolenskiego, Kijowskiego, Wołhynskiego, Podolskiego, Podláskiego, y Czerniechowskiego Dáne między Wárszawą á Wolą / Dnia Dwudziestego pierwszego Máiá / Roku 1674, [b.n.s.]
  • Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba. Kórnik 1994, s. 207.