WT-4
WT-4 (w ZSRR przyjęte pod nazwą РТШ-IV) – polski wtyk telefoniczny służący do podłączania aparatów abonenckich do linii. Wprowadzony w drugiej połowie XX wieku i zaadaptowany w krajach bloku wschodniego jako standard. Obecnie wyparty przez RJ-11. Gniazda oznaczano symbolem GTN-4.
Złącze WT-4 posiada 4 piny oraz dodatkowy plastikowy kołek, który uniemożliwia odwrotne wsunięcie wtyku oraz odłącza od linii umieszczony w obudowie gniazda kondensator o pojemności 1μF. Kondensator ten symuluje aparat telefoniczny z odłożoną słuchawką, dzięki czemu możliwe jest testowanie ciągłości linii nawet w przypadku, gdy abonent nie posiada żadnego przyłączonego telefonu. W połowie lat 90. XX wieku zaczęto rezygnować z ich montażu, często wykorzystując klasyczny kształt gniazdka do montażu dodatkowego złącza RJ-11.
| Numer pinu | Funkcja | Uwagi |
|---|---|---|
| 3 | Linia telefoniczna – żyła a | |
| 4 | We wtyczce zmostkowany z pinem 5 | Wykorzystywany do podłączenia dodatkowego dzwonka ściennego po usunięciu zwory we wtyczce |
| 5 | Linia telefoniczna – żyła b | |
| 6 | Uziemienie | Wykorzystywane w aparatach z przyciskami uziemiającymi przy pracy z centralkami wewnętrznymi |
Istniała także rzadko spotykana wersja 6-pinowa o oznaczeniu WT-6. Dodatkowe bolce (o brakujących numerach 1 i 2) znajdowały się pomiędzy obecnymi 3 i 5 oraz 4 i 6. Wykorzystywane były one do podłączenia dodatkowego zasilania dla wybranych modeli aparatów z podświetlaną tarczą numerową oraz w zaawansowanych instalacjach wewnętrznych.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Źródła[edytuj | edytuj kod]
- Biuletyn Informacyjny Teleelektroniki, nr 2 / 1974
- Schemat telefonu Aster (prod. Radomska Wytwórnia Telefoniczna)
- Schemat telefonu CB-662 z podświetlaną tarczą
