Walecznych tysiąc
Walecznych tysiąc albo Tysiąc walecznych (org. Die letzten Zehn vom vierten Regiment, 5 stycznia 1832 rok) – pieśń z nurtu Polenlieder autorstwa niemieckiego poety Juliusa Mosena napisana ku czci żołnierzy 4 Pułku Piechoty Królestwa Polskiego (tzw. Czwartaków), którzy odznaczyli się męstwem w czasie powstania listopadowego[1].
Melodia utworu pochodzi z zagranicy. Według niektórych badaczy napisał ją francuski kompozytor Joseph Denis Doche, według innych – niemiecki kompozytor Albert Lortzing[1], który zaczerpnął motyw z muzyki do dramatu Karla von Holteia Stary wódz (Der alte Feldherr), poświęconemu postaci Tadeusza Kościuszki.
Specjalizujący się m.in. w produkcji pocztówek o charakterze patriotycznym Salon Malarzy Polskich w Krakowie wydał kartę pocztową z polskimi słowami pieśni i grafiką Kajetana Saryusza-Wolskiego[2].
Pieśń na język polski przełożył Jan Nepomucen Kamiński[3][4]. W polskim przekładzie zaczyna się od słów:
Walecznych tysiąc opuszcza Warszawę.
Przysięga klęcząc: naszym świadkiem Bóg!
Z bagnetem w ręku pójdziem w świętą Sprawę,
Śmierć hasłem naszem, niechaj zadrży wróg!
Już dobosz zabrzmiał, już sojusz zawarty,
Z panewką próżną idzie w bój Pułk Czwarty
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Walecznych tysiąc | Blisko Polski [online], bliskopolski.pl [dostęp 2019-05-13] (pol.).
- ↑ Polona [online], polona.pl [dostęp 2020-03-17].
- ↑ Sł. J. Mosen, przekł. J. N. Kamiński - Tysiąc walecznych (z nutami) [online], a-pesni.org [dostęp 2019-05-13].
- ↑ Polona [online], polona.pl [dostęp 2020-03-17].