Julius Mosen

Julius Mosen
Data i miejsce urodzenia	8 lipca 1803 ; Marieney
Data i miejsce śmierci	10 października 1867 ; Oldenburg
Narodowość	niemiecka
Dziedzina sztuki	poezja
	Ważne dzieła
	Walecznych tysiąc
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Julius Mosen (ur. 8 lipca 1803 w Marieney, zm. 10 października 1867 w Oldenburgu) – niemiecki poeta, dramaturg i prozaik, żydowskiego pochodzenia. Był związany z ruchem literackim Młode Niemcy.

Najbardziej znany jako autor poematu patriotycznego Andreas-Hofer-Lied, hymnu austriackiego Tyrolu. W Polsce rozgłos przyniosła mu pieśń Walecznych tysiąc, będąca hołdem dla powstańców listopadowych^[1]

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako Julius Mosses w 1803 roku w Marieney, na terenie ówczesnej Saksonii. Jego rodzice byli protestantami, ale z odległymi żydowskimi korzeniami^[2]. Uczęszczał do gimnazjum w Plauen, a następnie studiował prawo na Uniwersytecie w Jenie. W tym czasie interesował się też literaturą i kulturą. Przez dwa lata dużo podróżował po Włoszech, gdzie czerpał inspirację, do swojej późniejszej twórczości literackiej.

Po powrocie do Niemiec, kontynuował studia prawnicze w Lipsku. Po studiach w latach 1828–1830 pracował jako asystent adwokata. W 1831 roku przeprowadził się do Drezna, gdzie pracował jako adwokat. Tam został członkiem loży masońskiej. W tym okresie zaczął publikować swoje utwory poetyckie. Do najważniejszych utworów poetyckich z tego okresu należy Walecznych tysiąc (Die letzten Zehn vom vierten Regiment, 5 stycznia 1832 roku) oraz Andreas-Hofer-Lied (11 marca 1832 roku)^[3]. Spory rozgłos przyniosły mu utwory dramatyczne, osadzone w średniowieczu, które wystawiane były w dworskim teatrze w Dreźnie.

W 1844 roku przyjął nominację na nadwornego dramaturga w teatrze w Oldenburgu. W tym samym roku jego nazwisko rodowe zmieniono z „Mosses” na „Mosen” dekretem ministerialnym w Dreźnie. W 1846 roku doznał porażenia w wyniku choroby reumatycznej. W jego wyniku został przykuty do łóżka na resztę życia. Zmarł w 1867 roku w Oldenburgu, gdzie został pochowany.

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

Ritter Wahn, epos
Georg Venlot. Eine Novelle mit Arabesken, 1831
Heinrich der Finkler, König der Deutschen, 1836
Ahasver, epos historyczny, 1838
Bilder im Moose, zbiór nowel, 1846
Kaiser Otto der Dritte, dramat, 1842
Cola Rienzi, Herzog Bernhard, dramat, 1842
Die Bräute von Florenz, dramat, 1842
Bernhard von Weimar, dramat
Der Sohn des Fürsten, dramat
Der Kongreß von Verona, powieść
Meines Großvaters Brautwerbung, nowela

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Julius Mosen - Encyclopedia [online], theodora.com [dostęp 2019-09-07] (ang.).
↑ Dieter Seidel: Julius Mosen. Leben und Werk. Eine Biografie. Hrsg. Julius-Mosen-Gesellschaft e. V., 2003, S. 345–348.
↑ Wolfgang Schrader, Hilmar Raddatz: Julius Mosen (1803-1867). Hrsg.: Vogtlandmuseum Plauen. 1. Auflage. Kerchensteiner Verlag, Lappersdorf 2003, S. 14–16.

[1] Julius Mosen - Encyclopedia [online], theodora.com [dostęp 2019-09-07] (ang.).

[2] Dieter Seidel: Julius Mosen. Leben und Werk. Eine Biografie. Hrsg. Julius-Mosen-Gesellschaft e. V., 2003, S. 345–348.

[3] Wolfgang Schrader, Hilmar Raddatz: Julius Mosen (1803-1867). Hrsg.: Vogtlandmuseum Plauen. 1. Auflage. Kerchensteiner Verlag, Lappersdorf 2003, S. 14–16.

[1]

[2]

[3]