Wasąg
Wasąg, wasążek (niem. Fassung), wózek krakowski – czterokołowy pojazd konny odkryty bez resorów[1] lub na półresorach poprzecznych[potrzebny przypis], używany na wsi[2]. Posiada nadwozie drabinkowe oparte bezpośrednio na osiach[potrzebny przypis], z wyplatanymi bokami z wikliny[1] lub z wypełnieniem z desek, łubu, korzeni jałowca, sznurka czy słomy[2]. Siedzenia w wasągu wykonane są ze słomy[1]. Czasem przykryty jest budą na pałąkach[1]. Używany w Polsce od XIX wieku do lat 70. XX wieku[2] jako pojazd bagażowy i podróżny[1].
Wasąg oznacza też wyplatane nadwozie[1].