Wikipedia:Artykuły na Medal/zajawki/Aleksandretta reuniońska

Zajawka artykułu Aleksandretta reuniońska

[[Plik:Centenaire de la fondation du Muséum d'histoire naturelle 10 juin 1793 - 10 juin 1893 - volume commémoratif (1893) (19965211084).jpg|left|100px]]
'''[[Aleksandretta reuniońska]]''' – gatunek wymarłego ptaka z rodziny [[papugi wschodnie|papug wschodnich]]. Był endemiczny dla wyspy [[Reunion|Réunion]] na zachodnim [[Ocean Indyjski|Oceanie Indyjskim]]. Systematyka papugi maskareńskiej była przedmiotem sporów; klasyfikowano ją w obrębie [[Psittaculini]] lub [[Coracopsis]]; ostatnie badania wskazują na bliższe powiązanie z Psittaculini. Po raz pierwszy papugi te wspomniano w 1674 roku, a żywe okazy dostarczono później do [[Europa|Europu]] i trzymano w niewoli. Naukowo opisano gatunek w 1771 roku. Współcześnie zachowały się tylko dwa okazy – w zbiorach w [[Paryż]]u oraz w [[Wiedeń|Wiedniu]]. Data i przyczyny wymarcia są niejednoznaczne. Ostatnie doniesienie z 1834 roku uchodzi za niepewne; najprawdopodobniej więc gatunek wymarł przed nadejściem XIX wieku, a wcześniej stał się [[gatunek wymarły na wolności|wymarły na wolności]]. Papugi maskareńskie mierzyły około 35 cm długości. Miały duże, czerwone dzioby i długie zaokrąglone [[sterówki|ogony]]. Nogi były czerwone, podobnie jak naga skóra wokół oczu i nozdrzy. Przód głowy zdobiła czarna maska. ''[[Aleksandretta reuniońska|Czytaj więcej …]]''

Aleksandretta reuniońska – gatunek wymarłego ptaka z rodziny papug wschodnich. Był endemiczny dla wyspy Réunion na zachodnim Oceanie Indyjskim. Systematyka papugi maskareńskiej była przedmiotem sporów; klasyfikowano ją w obrębie Psittaculini lub Coracopsis; ostatnie badania wskazują na bliższe powiązanie z Psittaculini. Po raz pierwszy papugi te wspomniano w 1674 roku, a żywe okazy dostarczono później do Europu i trzymano w niewoli. Naukowo opisano gatunek w 1771 roku. Współcześnie zachowały się tylko dwa okazy – w zbiorach w Paryżu oraz w Wiedniu. Data i przyczyny wymarcia są niejednoznaczne. Ostatnie doniesienie z 1834 roku uchodzi za niepewne; najprawdopodobniej więc gatunek wymarł przed nadejściem XIX wieku, a wcześniej stał się wymarły na wolności. Papugi maskareńskie mierzyły około 35 cm długości. Miały duże, czerwone dzioby i długie zaokrąglone ogony. Nogi były czerwone, podobnie jak naga skóra wokół oczu i nozdrzy. Przód głowy zdobiła czarna maska. Czytaj więcej …

Ostatnia ekspozycja: 2017-11-27

Poniżej w porządku chronologicznym widoczne są ekspozycje tej zajawki. Prosimy nie poprawiać ich z wyjątkiem aktualizacji linków po przenosinach artykułów.

2017-10-23

Aleksandretta reuniońska – gatunek wymarłego ptaka z rodziny papug wschodnich. Był endemiczny dla wyspy Réunion na zachodnim Oceanie Indyjskim. Systematyka papugi maskareńskiej była przedmiotem sporów; klasyfikowano ją w obrębie Psittaculini lub Coracopsis; ostatnie badania wskazują na bliższe powiązanie z Psittaculini. Po raz pierwszy papugi te wspomniano w 1674 roku, a żywe okazy dostarczono później do Europy i trzymano w niewoli. Naukowo opisano gatunek w 1771 roku. Współcześnie zachowały się tylko dwa okazy – w zbiorach w Paryżu oraz w Wiedniu. Data i przyczyny wymarcia są niejednoznaczne. Ostatnie doniesienie z 1834 roku uchodzi za niepewne; najprawdopodobniej więc gatunek wymarł przed nadejściem XIX wieku, a wcześniej stał się wymarły na wolności. Papugi maskareńskie mierzyły około 35 cm długości. Miały duże, czerwone dzioby i długie zaokrąglone ogony. Nogi były czerwone, podobnie jak naga skóra wokół oczu i nozdrzy. Przód głowy zdobiła czarna maska. Czytaj więcej…

2017-10-30

Aleksandretta reuniońska – gatunek wymarłego ptaka z rodziny papug wschodnich. Był endemiczny dla wyspy Réunion na zachodnim Oceanie Indyjskim. Systematyka papugi maskareńskiej była przedmiotem sporów; klasyfikowano ją w obrębie Psittaculini lub Coracopsis; ostatnie badania wskazują na bliższe powiązanie z Psittaculini. Po raz pierwszy papugi te wspomniano w 1674 roku, a żywe okazy dostarczono później do Europy i trzymano w niewoli. Naukowo opisano gatunek w 1771 roku. Współcześnie zachowały się tylko dwa okazy – w zbiorach w Paryżu oraz w Wiedniu. Data i przyczyny wymarcia są niejednoznaczne. Ostatnie doniesienie z 1834 roku uchodzi za niepewne; najprawdopodobniej więc gatunek wymarł przed nadejściem XIX wieku, a wcześniej stał się wymarły na wolności. Papugi maskareńskie mierzyły około 35 cm długości. Miały duże, czerwone dzioby i długie zaokrąglone ogony. Nogi były czerwone, podobnie jak naga skóra wokół oczu i nozdrzy. Przód głowy zdobiła czarna maska. Czytaj więcej…

2017-11-06

Aleksandretta reuniońska – gatunek wymarłego ptaka z rodziny papug wschodnich. Był endemiczny dla wyspy Réunion na zachodnim Oceanie Indyjskim. Systematyka papugi maskareńskiej była przedmiotem sporów; klasyfikowano ją w obrębie Psittaculini lub Coracopsis; ostatnie badania wskazują na bliższe powiązanie z Psittaculini. Po raz pierwszy papugi te wspomniano w 1674 roku, a żywe okazy dostarczono później do Europy i trzymano w niewoli. Naukowo opisano gatunek w 1771 roku. Współcześnie zachowały się tylko dwa okazy – w zbiorach w Paryżu oraz w Wiedniu. Data i przyczyny wymarcia są niejednoznaczne. Ostatnie doniesienie z 1834 roku uchodzi za niepewne; najprawdopodobniej więc gatunek wymarł przed nadejściem XIX wieku, a wcześniej stał się wymarły na wolności. Papugi maskareńskie mierzyły około 35 cm długości. Miały duże, czerwone dzioby i długie zaokrąglone ogony. Nogi były czerwone, podobnie jak naga skóra wokół oczu i nozdrzy. Przód głowy zdobiła czarna maska. Czytaj więcej…

2017-11-13

Aleksandretta reuniońska – gatunek wymarłego ptaka z rodziny papug wschodnich. Był endemiczny dla wyspy Réunion na zachodnim Oceanie Indyjskim. Systematyka papugi maskareńskiej była przedmiotem sporów; klasyfikowano ją w obrębie Psittaculini lub Coracopsis; ostatnie badania wskazują na bliższe powiązanie z Psittaculini. Po raz pierwszy papugi te wspomniano w 1674 roku, a żywe okazy dostarczono później do Europy i trzymano w niewoli. Naukowo opisano gatunek w 1771 roku. Współcześnie zachowały się tylko dwa okazy – w zbiorach w Paryżu oraz w Wiedniu. Data i przyczyny wymarcia są niejednoznaczne. Ostatnie doniesienie z 1834 roku uchodzi za niepewne; najprawdopodobniej więc gatunek wymarł przed nadejściem XIX wieku, a wcześniej stał się wymarły na wolności. Papugi maskareńskie mierzyły około 35 cm długości. Miały duże, czerwone dzioby i długie zaokrąglone ogony. Nogi były czerwone, podobnie jak naga skóra wokół oczu i nozdrzy. Przód głowy zdobiła czarna maska. Czytaj więcej…

2017-11-20

Aleksandretta reuniońska – gatunek wymarłego ptaka z rodziny papug wschodnich. Był endemiczny dla wyspy Réunion na zachodnim Oceanie Indyjskim. Systematyka papugi maskareńskiej była przedmiotem sporów; klasyfikowano ją w obrębie Psittaculini lub Coracopsis; ostatnie badania wskazują na bliższe powiązanie z Psittaculini. Po raz pierwszy papugi te wspomniano w 1674 roku, a żywe okazy dostarczono później do Europy i trzymano w niewoli. Naukowo opisano gatunek w 1771 roku. Współcześnie zachowały się tylko dwa okazy – w zbiorach w Paryżu oraz w Wiedniu. Data i przyczyny wymarcia są niejednoznaczne. Ostatnie doniesienie z 1834 roku uchodzi za niepewne; najprawdopodobniej więc gatunek wymarł przed nadejściem XIX wieku, a wcześniej stał się wymarły na wolności. Papugi maskareńskie mierzyły około 35 cm długości. Miały duże, czerwone dzioby i długie zaokrąglone ogony. Nogi były czerwone, podobnie jak naga skóra wokół oczu i nozdrzy. Przód głowy zdobiła czarna maska. Czytaj więcej…

2017-11-27

Aleksandretta reuniońska – gatunek wymarłego ptaka z rodziny papug wschodnich. Był endemiczny dla wyspy Réunion na zachodnim Oceanie Indyjskim. Systematyka papugi maskareńskiej była przedmiotem sporów; klasyfikowano ją w obrębie Psittaculini lub Coracopsis; ostatnie badania wskazują na bliższe powiązanie z Psittaculini. Po raz pierwszy papugi te wspomniano w 1674 roku, a żywe okazy dostarczono później do Europy i trzymano w niewoli. Naukowo opisano gatunek w 1771 roku. Współcześnie zachowały się tylko dwa okazy – w zbiorach w Paryżu oraz w Wiedniu. Data i przyczyny wymarcia są niejednoznaczne. Ostatnie doniesienie z 1834 roku uchodzi za niepewne; najprawdopodobniej więc gatunek wymarł przed nadejściem XIX wieku, a wcześniej stał się wymarły na wolności. Papugi maskareńskie mierzyły około 35 cm długości. Miały duże, czerwone dzioby i długie zaokrąglone ogony. Nogi były czerwone, podobnie jak naga skóra wokół oczu i nozdrzy. Przód głowy zdobiła czarna maska. Czytaj więcej…