Witold Hausner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Witold Hausner
Ilustracja
Portret Witolda Hausnera autorstwa Jacka Malczewskiego z 1911 roku
Data urodzenia

1852

Data i miejsce śmierci

24 kwietnia 1925
Kraków

Zawód, zajęcie

sędzia

Odznaczenia
Order Korony Żelaznej I klasy (Austro-Węgry)

Witold Hausner herbu Pomian (ur. 1852, zm. 24 kwietnia 1925 w Krakowie) – polski prawnik, prokurator, sędzia.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1852 jako syn Ottona (1827-1890) i Aleksandry z domu Kownackiej. Miał siostrę Jadwigę po mężu Łubieńską. Ukończył studia prawa z tytułem doktora. W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej wstąpił do służby wymiaru sprawiedliwości. Pełnił stanowisko prezydenta Wyższego Sądu Krajowego w Krakowie od 1905[1]. Otrzymał godność c. k. tajnego radcy.

W 1911 jego portret wykonał malarz Jacek Malczewski[2]. Z okazji przeniesienia w stan spoczynku na własną prośbę na początku 1916 został odznaczony Orderem Żelaznej Korony I klasy wraz z uwolnieniem od taksy[3].

Zmarł 24 kwietnia 1925 w Krakowie. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera Hb)[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Grzegorz M. Kowalski: Po reformie połowy XIX w.. krakow.sa.gov.pl. [dostęp 2016-03-18].
  2. Portret Witolda Hausnera, 1911 r.. desa.pl. [dostęp 2016-03-22].
  3. Kronika. Wiadomości osobiste. „Głos Rzeszowski”, s. 3, Nr 42 z 8 października 1916. 
  4. Spis osób pochowanych na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (osoby pochowane do 1939 r.). cmentarium.sowa.website.pl. [dostęp 2016-03-22].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]