Wojna birmańsko-syjamska (1584–1592)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojna birmańsko-syjamska 1584–1592
Ilustracja
Obraz przedstawiający bitwę pod Nong Sarai
Czas

15841592

Terytorium

Tajlandia

Wynik

Zwycięstwo Syjamu

Strony konfliktu
Syjam Birma
Dowódcy
Naresuan Nandabayin
Siły
nieznane nieznane
Straty
nieznane nieznane
brak współrzędnych

Wojna birmańsko-syjamska 15841592 – konflikt pomiędzy birmańskim Królestwem Hanthawaddy a syjamskim Królestwem Ayutthaya.

Po zwycięstwach nad Syjamczykami z Królestwa Ayutthaya w latach 60. XVI w. Birmańczycy zajęli większą część południowo-wschodniej Azji. Mimo to, król Birmy Bayinnaung (rządzący w latach 1515–1581) nie potrafił zapobiec krachowi gospodarczemu państwa.

Po śmierci władcy na birmańskim tronie zasiadł jego syn Nanda Bayin, który popadł w konflikt z gubernatorem północnych prowincji Syjamu w Phitsanulok Naresuanem. W 1584 r. Naresuan wypowiedział posłuszeństwo władcy Pegu, ogłaszając niezależność królestwa Syjamu, co skłoniło Nandabayina do rozpoczęcia kampanii wojennej.

W 1584 r. dwie armie birmańskie wkroczyły do Syjamu, zostały jednak wyparte. Po zakończeniu pory deszczowej w 1586 r. Nanda Bayin powrócił na czele trzech armii, które zebrały się w okolicy syjamskiej stolicy Ayutthaya, przystępując do oblężenia miasta. Od stycznia do maja 1587 r. Birmańczycy ostrzeliwali miasto, jednak z powodu silnego oporu obrońców oraz wybuchu epidemii chorób we własnych szeregach, przerwali oblężenie i wycofali się. Wycofujące się wojska Nanda Bayina ścigane były przez Syjamczyków, którzy ostatecznie wyparli przeciwnika z kraju.

W 1592 r. Nanda Bayin ponownie najechał Syjam. Naresuan, który w międzczasie zasiadł na tronie syjmaskim i tym razem stawił twardy opór, pokonując przeciwnika.

Kolejne dwa lata upłynęły władcy Birmy na tworzeniu silnej armii, która w roku 1592 pod wodzą królewskiego syna Mingyi Swa wtargnęła do Królestwa Ayutthaya. W styczniu 1593 r. obie armie starły się ze sobą pod Nong Sarai. W trakcie bitwy doszło do pojedynku obu dowódców na słoniach bojowych, w wyniku którego Naresuan własnoręcznie zabił królewskiego syna. Po śmierci Mingyi Swa Birmańczycy wycofali się z Syjamu. Królestwo Ayutthaya wyszło z konfliktu zwycięsko, umacniając swoją niezależność.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rajanubhab Damrong: Our Wars with the Burmese: Thai-Burmese conflict 1539-1767. Chiang Mai: White Lotus, 2001. ISBN 974-7534-58-4. (ang.).
  • G.E. Harvey: History of Burma: From the Earliest Times to 10 March 1824. Londyn: Frank Cass & Co. Ltd, 1925. (ang.).