Wskaźnik Herfindahla-Hirschmana

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wskaźnik Herfindahla-Hirschmana (HHI) (ang. Herfindahl-Hirschman Index), określany również często jako wskaźnik Herfindahla lub w skrócie jako HHI – wskaźnik koncentracji rynku określający poziom natężenia konkurencji na tym rynku.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Wskaźnik odwołuje się do koncepcji ekonomicznej stosowanej w prawie antymonopolowym. Nazwa pochodzi od nazwisk dwóch ekonomistów, którzy go opracowali. wskaźnik został spopularyzowany w 1950 roku przez Orrisa Herfindahla. Późniejsza analiza wykazała, że przed nim zaproponował go w 1945 roku amerykański ekonomista Albert Otto Hirschman.

W teoretycznej ekonomii HHI jest zdefiniowane jako suma kwadratów udziałów w sprzedaży wszystkich przedsiębiorstw działających na rynku. Wartość tego wskaźnika może znajdować się w zakresie od 1/n (gdzie n to liczba przedsiębiorstw na danym rynku), w przypadku konkurencji doskonałej, do 1 w przypadku monopolu. Spadek wartości wskaźnika Herfindahla-Hirschmana implikuje spadek siły rynkowej producentów i wzrost konkurencyjności, a jego wzrost odwrotnie.

W prawie antymonopolowym i wśród ekonomistów praktyków HHI często oblicza się jako sumę kwadratów udziałów w rynku wyrażoną w procentach. Obliczona w ten sposób wartość HHI jest 10 000 razy większa niż obliczona w tradycyjny sposób i może wahać się pomiędzy 10 000/n a 10 000[1].

Wskaźnik Herfindahla to wskaźnik Simpsona – jeden z wielu indeksów różnorodności typu entropijnego używanych w badaniach nad bioróżnorodnością i ekologią krajobrazu.

Przykład[edytuj | edytuj kod]

Weźmy przykładowo 2 przypadki, w których 6 największych firm ma 90% udział w rynku, zaś pozostałe 10 firm ma po 1% udział w sprzedaży.

  • Przykład 1: Największych 6 firm wytwarza po 15% ogólnej produkcji.
  • Przykład 2: Największa firma wytwarza 80% ogólnej produkcji, a pozostałe 5 po 2%.

Pomimo że w obu przypadkach 6 największych firm wytwarza 90% produkcji, w pierwszym przypadku konkurencja będzie intensywna, a w drugim występuje prawie monopol. Pokazuje to dobitnie wskaźnik Herfindahla-Hirschmana

  • Przykład 1:
  • Przykład 2:

W konwencji prawniczej w powyższych przykładach wartość HHI wynosi odpowiednio 1360 i 6430.

Zastosowanie do analizy fuzji[edytuj | edytuj kod]

W praktyce, wskaźnik często wykorzystuje się podczas antymonopolowej analizy fuzji poziomych. W przypadku, gdy dwie firmy chcą się połączyć, HHI na rynku wzrośnie o gdzie i to procentowe udziały w rynku łączących się przedsiębiorstw.

Jeżeli w przykładzie 1 powyżej, firmy 1 i 2 rozważają połączenie, oznacza to, że HHI wzrośnie o Można to również obliczyć bezpośrednio. Na rynku największa firma będzie miała udział 30%, będą 4 firmy z udziałem 15% i 10 firm z udziałem 1%. Nowa wartość indeksu HHI wyniesie zatem:

Jest to rzeczywiście o 450 więcej niż początkowa wartość 1360.

Jedną z własności HHI jest to, że jeżeli wszystkie n firm posiada jednakowy udział w rynku, 1/n, wówczas wartość HHI również wynosi 1/n. Wynika to z tego, że

Z tego powodu, praktycy ekonomii często określają wartość jako umowną liczbę firm na rynku, nawet jeżeli nie jest ona liczbą naturalną. Przykładowo, jeżeli wówczas można usłyszeć, że na rynku działa firmy.

Poziomy HHI wyznaczające dużą koncentrację rynku[edytuj | edytuj kod]

W Stanach Zjednoczonych poziom HHI poniżej 1000 wskazuje na brak koncentracji, poziom od 1000 do 1800 wskazuje na umiarkowanie wysoką koncentrację, zaś powyżej 1800 na bardzo wysoką koncentrację. Przy analizie fuzji zwraca się również uwagę na spowodowany nią wzrost wskaźnika. Dodatkowej analizy wymagają zazwyczaj wyłącznie fuzje, które powodują wzrost wskaźnika o co najmniej 100 na rynkach umiarkowanie skoncentrowanych lub wzrost co najmniej o 50 na rynkach wysoce skoncentrowanych[2].

Natomiast Unia Europejska większą wagę przykłada do tempa wzrostu wskaźnika. Według wytycznych Unii Europejskiej, zazwyczaj nie są niepokojące fuzje na rynkach, które spełniają jeden z następujących warunków:

  • wskaźnik koncentracji HHI wynosi mniej niż 1000,
  • wskaźnik koncentracji HHI po fuzji wynosi od 1000 do 2000, przy jego wzroście nie przekraczającym 250, lub
  • wskaźnik koncentracji HHI po fuzji wynosi ponad 2000, ale jego wzrost nie przekracza 150[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wytyczne w sprawie oceny horyzontalnego połączenia przedsiębiorstw na mocy rozporządzenia Rady w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw. „Dziennik urzędowy Unii Europejskiej”. 2004/C 31/03. s. przypis 18. 
  2. Concentration and Market Shares. „Horizontal Merger Guidelines - U.S. Department of Justice and the Federal Trade Commission”. s. artykuł 5.1. 
  3. Wytyczne w sprawie oceny horyzontalnego połączenia przedsiębiorstw na mocy rozporządzenia Rady w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw. „Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej”. 2004/C 31/03. s. artykuł 19-20. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • B. Czarny, R. Rapacki, Podstawy ekonomii, PWN, Warszawa 2002.