Wybory parlamentarne na Węgrzech w 1944 roku odbyły się w listopadzie, w zajętej przez Armię Czerwoną części Węgier. W Tymczasowym Zgromadzeniu Krajowym złożonym z 230 mandatów, które utworzono w Debreczynie, znalazło sześć ugrupowań politycznych. Jeszcze jesienią utworzono lewicowy Węgierski Narodowy Front Niepodległościowy (Magyar Nemetzi Függetlenségi Front), w którym znaleźli się komuniści, socjaldemokraci, związki zawodowe oraz partie ludowe[2]. Wybory wygrali komuniści zdobywając 89 mandatów, 57 mandatów przypadło Niezależnej Partii Drobnych Rolników, a 42 mandaty uzyskali socjaldemokraci[3]. W Tymczasowym Zgromadzeniu Krajowym znaleźli się również przedstawiciele Narodowej Partii Chłopskiej, którzy zdobyli 16 mandatów oraz Niezależni z 14 mandatami i Partia Mieszczańsko-Demokratyczna z 12 mandatami. W dniu 22 grudnia 1944 roku utworzono rząd Béli Dálnoki Miklósa.
Wyniki wyborów i zmiany w liczbie mandatów na przełomie 1944/1945[edytuj | edytuj kod]
↑Procenty głosów obliczono pod względem ilości zdobytych mandatów, tj. jakim procentem liczby 230 (ilości miejsc w Zgromadzeniu) była liczba zdobytych przez dane ugrupowanie mandatów, np. 89, 57, 42 itd.
↑JerzyJ.KochanowskiJerzyJ., Węgry. Od Ugody do ugody 1867–1990, Warszawa: „Trio”, 1997, s. 115, ISBN 83-85660-50-X, OCLC830129694.
↑Jerzy Kochanowski w monografii pt. Węgry. Od Ugody do ugody 1867–1990 podaje następujące wyniki wyborów:
komuniści: 71 mandatów, socjaldemokraci: 38 mandatów, Niezależna Partia Drobnych Rolników: 55 mandatów, Narodowa Partia Chłopska: 16 mandatów.