Wyrwa (nazwisko)
Wyrwa – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 1858 osoby[1], według nowszych, internetowych danych noszą je 1973 osoby[2]. Nazwisko pochodzi od słowa wyrwać[3] i jest najbardziej rozpowszechnione w zachodniej środkowej i południowej środkowej Polsce[2].
Znane osoby noszące to nazwisko[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Marek Wyrwa (ur. 1955) – polski historyk i archeolog;
- Ireneusz Wyrwa (ur. 1975) – polski organista
- Józef Wyrwa (1898–1970) – dowódca partyzancki;
- Małgorzata Trzaskalik-Wyrwa (ur. 1978) – polska organistka, konserwatorka i wykładowczyni;
- Tadeusz Wyrwa (1926–2010) – polski historyk i pisarz emigracyjny;
- Tadeusz Wyrwa-Krzyżański (ur. 1947) – polski poeta, pisarz, krytyk literacki i grafik;
- Ulrich Wyrwa (ur. 1954) – niemiecki historyk;
- Walenty Wyrwa (1914–2010) – polski kronikarz.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Najpopularniejsze nazwiska w Polsce. [w:] futrega.org [on-line]. [dostęp 2018-04-30].
- ↑ a b Kompletny podział dla 'Wyrwa'. [w:] moikrewni.pl [on-line]. [dostęp 2018-06-01]. Cytat: W Polsce są 1973 osoby o nazwisku Wyrwa.
- ↑ Nazwiska na literę Wj–Wz (opracowanie etymologii nazwisk – Ewa Szczodruch). [w:] stankiewicze.com [on-line]. [dostęp 2018-06-01]. Cytat: Wyrwa – 1617 od wyrwać ‘wyszarpać; uwolnić’, wyrwa ‘dziura’.