Wytaczadło

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Narzędzie B to wytaczadło

Wytaczadłonarzędzie skrawające do wytaczania głębokich otworów (przelotowych lub nieprzelotowych). W swej typowej postaci składa się z trzpienia z osadzonym na nim co najmniej jednym specjalnym nożem tokarskim (wytaczakiem).

Wytaczadeł używa się na wiertarkofrezarkach, wiertarkach, wytaczarkach, tokarkach rewolwerowych, obrabiarkach zespołowych[1].

Ze względu na sposób podparcia wytaczadła dzieli się na[1]:

  • swobodne
  • prowadzone
    • prowadzone przednie
    • prowadzone obustronnie
    • prowadzone tylne.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Stanisław Kunstetter: Narzędzia skrawające do metali. Konstrukcja. Wyd. 3. Warszawa: Wydaw. Naukowo-Techniczne, 1973.