Wzgórza Świętojańskie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fragment Szlaku Wzgórz Świetojańskich
Widok ze szczytu Góry Kopnej, najwyższego wzniesienia Wzgórz Świętojańskich

Wzgórza Świętojańskie – pasmo najwyższych wzgórz morenowych w Puszczy Knyszyńskiej na Wysoczyźnie Białostockiej znajdujące się na terenie trzech gmin powiatu białostockiego: Michałowo, Gródek i Supraśl.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Najwyższe wzniesienia to: góra św. Jana – 214 m n.p.m.[1] (lub według mniejszej części źródeł 209 m n.p.m.), Góra Kopna – 211 m n.p.m. oraz góra św. Anny – 202 m n.p.m. Wysokości względne dochodzą do 80 m, przy nachyleniu do 30 stopni (strome zbocza wzgórz).

Lasy Puszczy Knyszyńskiej o tajgowym charakterze maskują rzeźbę terenu, która np. z trasy krajowej nr 65 widoczna jest niemal jako „tarasowe” ułożenie lasów (m.in. w okolicach Królowego Mostu i Sofipola).

Aktualnie projektowany jest rezerwat pod nazwą „Wzgórza Świętojańskie”, który objąłby wzgórza o wysokościach dochodzących do 200 m n.p.m., przy deniwelacjach względnych do 50 m pokryte borem i lasem mieszanym.

Przez część Wzgórz Świętojańskich prowadzi oznakowany na czerwono Szlak Wzgórz Świętojańskich.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Szlak Wzgórz Świętojańskich. wielkilas.pl. [dostęp 2022-12-16].