Wzorowy Szef Pododdziału
Wzorowy Szef Pododdziału – tytuł honorowy nadawany żołnierzowi Wojska Polskiego.
Zasady nadawania[edytuj | edytuj kod]
Z chwilą wprowadzenia w 1982 roku, o tytuł i odznakę Wzorowego Szefa Pododdziału, ubiegać się mogli o nią żołnierze zawodowi pełniący etatowe funkcje szefów kompanii. Spełniać musieli określone wymagania[1]:
na odznakę brązową:
- wykonywali dobrze swoje obowiązki nie krócej niż 5 lat
- przyczynili się do uzyskania przez pododdział miana Przodującego lub zajęcia II, ewentualnie III miejsca we współzawodnictwie na szczeblu oddziału
- uzyskiwali średnią ocenę z wyszkolenia oraz z regulaminów sił zbrojnych w części dotyczącej szefa pododdziału co najmniej 4,00
- posiadali brązową Wojskową Odznakę Sprawności Fizycznej
na odznakę srebrną:
- posiadali brązową odznakę Wzorowego Szefa Pododdziału
- wykonywali bardzo dobrze obowiązki nie krócej niż 10 lat
- przyczynili się do uzyskania przez pododdział miana Przodującego lub zajęcia II, ewentualnie III miejsca we współzawodnictwie na szczeblu oddziału
- uzyskiwali z wyszkolenia średnie oceny nie niższe niż dobre,a z regulaminów sił zbrojnych w zakresie dotyczącym szefa pododdziału co najmniej 4,25
- posiadali srebrną Wojskową Odznakę Sprawności Fizycznej
na odznakę złotą:
- posiadali srebrną odznakę Wzorowego Szefa Pododdziału
- wykonywali wzorowo obowiązki nie krócej niż 15 lat
- przyczynili się do uzyskania przez pododdział w ostatnich trzech latach miana Przodującego Pododdziału
- uzyskiwali z wyszkolenia średnie oceny nie niższe niż dobre, a z regulaminów sił zbrojnych w zakresie dotyczącym szefa pododdziału, oceny bardzo dobre
- posiadali złotą Wojskową Odznakę Sprawności Fizycznej
Od 2002 do 2010 tytuł nadawano w przypadku:
- zajmowania stanowiska służbowego co najmniej przez dwa lata,
- uzyskanie co najmniej drugiej klasy specjalisty wojskowego, określonej w odrębnych przepisach,
- wyróżniania się w wykonywaniu zadań służbowych, w szczególności z zakresu logistycznego zabezpieczenia zadań realizowanych przez pododdział, zapewniania żołnierzom warunków socjalnych, dbałości o porządek wojskowy, sprzęt wojskowy i inne mienie, a także wyróżniania się zdyscyplinowaniem i dobrym przykładem dla innych żołnierzy[2].
Odznaka[edytuj | edytuj kod]
Wzór 1982
Owalna tarcza, emaliowana w kolorach biało-czerwonym. Pośrodku oznaka służb kwatermistrzowskich, wokół napis WZOROWY SZEF PODODDZIAŁU. Odznaka trzystopniowa: złota, srebrna i brązowa. Projekt: Stanisław Toepfer. Wykonanie: Mennica Państwowa — Warszawa[3]
Wzór 2002
Odznakę stanowi owalny wieniec laurowy, otwarty w górnej części, o wymiarach 45 x 45 mm. Odznaka jest wykonana z metalu. Na złoconym wieńcu są umieszczone srebrzony i oksydowany orzeł z głowicy sztandaru jednostki wojskowej, oraz na biało emaliowana puszka ze wstęgami emaliowanymi w barwach Rzeczypospolitej Polskiej. Na puszce jest umieszczony złocony monogram "WS"[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Instrukcja o przodownictwie (1982) ↓, s. 31.
- ↑ Rozporządzenie MON z dnia 23 września 2002 § 24
- ↑ Zdzisław Sawicki: Odznaki Wojska Polskiego 1943 - 2003; katalog zbioru falerystycznego; 2. s. 137.
- ↑ Rozporządzenie MON z dnia 23 września 2002 § 8
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zdzisław Sawicki: Odznaki Wojska Polskiego 1943 - 2003; katalog zbioru falerystycznego; 2. Warszawa: Agencja Wydawnicza CB, 2003. ISBN 83-7339-021-9.
- Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 23 września 2002 r. w sprawie wyróżniania żołnierzy. (Dz.U. z 2002 r. nr 162, poz. 1341)
- Instrukcja o przodownictwie i współzawodnictwie w Siłach Zbrojnych PRL. GZP WP 23/82. Ministerstwo Obrony Narodowej. Warszawa 1982
