Złoty wiek fantastyki naukowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Złoty wiek fantastyki naukowej, złota era fantastyki naukowej – okres od 1938 do 1946 w historii literatury science fiction w Stanach Zjednoczonych[1]. Lata 50. są uznawane za okres przejściowy, jeśli chodzi o ten gatunek, jednak Robert Silverberg to właśnie je uznaje za „złoty wiek”[2].

Był to czas, w którym ukazały się i zyskały wielką popularność klasyczne opowiadania naukowofantastyczne. Okres ten czerpał wiele z tak zwanej „pulp ery” lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku. Po złotej erze przyszła nowa fala z lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych.

Według historyka Adama Robertsa złoty wiek fantastyki naukowej oznacza szczególny sposób pisania: hard science fiction, linearna narracja, bohaterowie rozwiązujący problemy lub przeciwdziałający zagrożeniom w operach kosmicznych lub przygodach osadzonych w kontekście techniki[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Peter Nicholls, The Encyclopedia of Science Fiction, 1979, s. 258.
  2. Science Fiction in the Fifties: The Real Golden Age [online], 25 sierpnia 2012 [dostęp 2018-05-04] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-25].
  3. Adam Roberts, The History of Science Fiction, 2005, s. 195, ISBN 0-333-97022-5.