Zach Makovsky
| Pełne imię i nazwisko |
Zachary Paul Makovsky[1] |
|---|---|
| Pseudonim |
Fun Size[1] |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
163[1] cm |
| Masa ciała |
57[1] kg |
| Styl walki | |
| Kategoria wagowa |
musza, kogucia[1] |
| Klub |
Tristar Gym[1] |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk |
29[1] |
| Zwycięstwa |
20 |
| Przez nokauty |
1 |
| Przez poddania |
7 |
| Przez decyzje |
12 |
| Porażki |
9 |
| |
Zachary Paul "Zach" Makovsky (ur. 19 kwietnia 1983 w Bethlehem) – amerykański grappler i zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA), dwukrotny mistrz świata w grapplingu z 2009 i 2010 oraz mistrz Bellator MMA w wadze koguciej z 2010.
Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]
W MMA zadebiutował 9 grudnia 2006[1]. W 2008 dwukrotnie walczył na galach Elite Xtreme Combat, przegrywając 26 stycznia z Wilsonem Reisem i wygrywając z André Soaresem[1]. Do kwietnia 2010 występował m.in. na galach DEEP i M-1 Global. W tym samym roku związał się z Bellator FC startując 2 września 2010 w turnieju wagi koguciej, który miał wyłonić inauguracyjnego mistrza w tejże kategorii. Makovsky doszedł do finału gdzie 14 października 2010 podczas gali Bellator 32 pokonał Eda Westa jednogłośnie na punkty, zdobywając równocześnie mistrzostwo Bellator FC w wadze kogucie[2].
W 2011 roku dwukrotnie wygrywał Chadem Robichaux i Ryanem Robertsem, pokonując ich przed czasem jednak oba starcia nie miały statusu mistrzowskiego[1]. 13 kwietnia 2012 w pierwszej obronie pasa przegrał z Eduardo Dantasem przez poddanie w drugiej rundzie, tracąc tym samym pas Bellator FC[3]. 7 grudnia 2012 przegrał drugą walkę z rzędu w starciu z Anthonym Leone po której został zwolniony z organizacji Bellator[4].
W 2013 zanotował dwie wygrane, w tym 22 listopada nad Mattem Manzanaresem po której został mistrzem Resurrection Fighting Alliance w wadze muszej[1]. Pod koniec roku związał się z Ultimate Fighting Championship, natomiast zadebiutował w niej 14 grudnia tego samego roku pokonując na punkty Scotta Jorgensena[1]. W UFC występował do 2016 uzyskując w sumie bilans 3 zwycięstw (m.in. nad Timem Elliottem) i 4 przegranych (m.in. z Jussierem da Silvą czy Josephem Benavidezem)[1].
W lutym 2017 Makovsky związał się z rosyjską organizacją Absolute Championship Berkut. 13 maja 2017 na gali ACB 60 pokonał przez poddanie Josiela Silvę[1]. 14 października 2017 przegrał z Jonim Szerbatowem na punkty[1].
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Mieszane sztuki walki:
- 2009: mistrz Extreme Challenge w wadze koguciej
- 2010: Bellator Season Three Bantamweight Tournament – 1. miejsce w turnieju wagi koguciej
- 2010–2012: mistrz Bellator FC w wadze koguciej
- 2013: mistrz RFA w wadze muszej
Grappling:
- 2009: Mistrzostwa Świata FILA w Grapplingu – 1. miejsce w kat. -60 kg, no gi (Fort Lauderdale)[5]
- 2010: Mistrzostwa Świata FILA w Grapplingu – 1. miejsce w kat. -60 kg, gi (Kraków)[6]
- 2010: Mistrzostwa Świata FILA w Grapplingu – 3. miejsce w kat. -60 kg, no gi (Kraków)[6]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q Oficjalny profil i statystyki w MMA na tapology.com. tapology.com. [dostęp 2018-01-05]. (ang.).
- ↑ Brian Knapp: Konrad, Makovsky Capture Bellator Gold. sherdog.com, 2010-10-14. [dostęp 2018-01-05]. (ang.).
- ↑ Brian Knapp: Eduardo Dantas Dethrones Zach Makovsky; Straus, Nogueira, Galvao Advance at Bellator 65. sherdog.com, 2012-04-13. [dostęp 2018-01-05]. (ang.).
- ↑ Bellator releases former champ Zach Makovsky. mmajunkie.com. [dostęp 2018-01-05]. (ang.).
- ↑ Wyniki mistrzostw świata w grapplingu z 2009. content.themat.com, 2009-10-20. [dostęp 2018-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-06)]. (ang.).
- ↑ a b Wyniki mistrzostw świata w grapplingu z 2010. content.themat.com, 2010-03-31. [dostęp 2018-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-06)]. (ang.).