Zbigniew Lanckoroński (zm. 1619)

Zbigniew Lanckoroński

Zadora
Rodzina	Lanckorońscy herbu Zadora
Data śmierci	1619
Ojciec	Krzysztof Lanckoroński
Matka	Anna Tęczyńska
Żona	Katarzyna Komorowska
Dzieci	Krzysztof Mikołaj Jacek Andrzej Stanisław Ludwik Aleksander

Zbigniew Lanckoroński herbu Zadora (zm. w 1619 roku) – podkomorzy sandomierski w latach 1604-1619.

Najstarszy syn Krzysztofa i Anny Tęczyńskiej, był wybierany posłem z województwa sandomierskiego w 1605, 1609 i 1611. W 1592 r. studiował na uniwersytecie w Padwie. Przeszedł, podobnie jak stryjeczny brat Samuel na katolicyzm. W 1604 r. został podkomorzym sandomierskim. 7 października 1606 roku podpisał ugodę pod Janowcem. Poseł województwa sandomierskiego na sejm zwyczajny 1613 roku.

W 1598 r. ożenił się z Katarzyną Komorowską kasztelanką sądecką Zbigniew Lanckoroński należał do najzamożniejszych obywateli województwa sandomierskiego posiadając znaczne dobra w powiecie wiślickim i sandomierskim z Kurozwękami, Oleśnicą i Kotuszowem. Przez wiele lat procesował się o granice z właścicielami okolicznych włości.

Po jego śmierci sprawami rodzinnymi zajęła się wdowa, która wraz z krewnym Samuelem zarządzała majątkiem. Zbigniew posiadał 8 synów: Mikołaja (proboszcza oświęcimskiego 1620 r., archidiakona kijowskiego 1631 r., kanonika krakowskiego 1640 r., sekretarza królewskiego 1648 r., zmarł w 1657 r.), Krzysztofa, Andrzeja (zm. 1634 r.), Zygmunta (rotmistrza królewskiego, starostę miastkowskiego, zmarłego w 1651 r.), Jacka (kasztelana przemyskiego 1655 r., starostę stopnickiego zmarłego w 1671 r.), Ludwika (zmarłego w 1676 r.), Aleksandra (podczaszego chełmińskiego 1670 r.) i Stanisława oraz córki: Zofię żonę Gabriela Krasińskiego kasztelana płockiego oraz Elżbietę zonę Jakuba Żeleńskiego cześnika bracławskiego.

Bibliografia

• Janusz Byliński, Sejm z 1611 roku. W nowym opracowaniu, Wrocław 2016, s. 219.
• Urzędnicy województwa sandomierskiego XVI-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Krzysztof Chłapowski i Alicja Falniowska-Grabowska. Kórnik 1993, s. 191.