Zespół Doose

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zespół Doose – miokloniczno-astatyczna padaczka oraz (krótka MAE) lub padaczka z napadami mioklonicznymi-atonicznymi. Zespół Doose jest niezależnym zespołem, który należy do grupy idiopatycznych uogólnionych padaczek w dzieciństwie[1]. Po raz pierwszy została opisana przez niemieckich epileptologów Rolfa Kruse w 1968 i Hermanna Doose w 1970 roku. Na zespół ten cierpi dwukrotnie więcej chłopców niż dziewczynek.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andreas Hufschmidt, Michael Bär: Neurologie compact: für Klinik und Praxis. Thieme Verlag, 2009, ISBN 978-3131171955, S. 240

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Hirokazu Oguni i inni, Myoclonic-astatic epilepsy of early childhood–clinical and EEG analysis of myoclonic-astatic seizures, and discussions on the nosology of the syndrome, „Brain & development”, 23 (7), 2001, s. 757–764, DOI10.1016/S0387-7604(01)00281-9, ISSN 0387-7604, PMID11701290..
  • Sarah A. Kelley, Eric H. Kossoff, Doose syndrome (myoclonic-astatic epilepsy): 40 years of progress, „Developmental medicine and child neurology”, 52 (11), 2010, s. 988–993, DOI10.1111/j.1469-8749.2010.03744.x, ISSN 1469-8749, PMID20722665.
  • C. Doege, R. Kleiss et al.: Myoklonisch-astatische Epilepsie. In: Zeitschrift für Epileptologie. 27, 2014, S. 105-111.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]