Zespół Susaca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Obraz MRI T1-zależny u 19-letniej pacjentki z zespołem Susaca uwidacznia patognomoniczne dla tej choroby "dziury" w ciele modzelowatym, będące w istocie mikrozawałami[1]

Zespół Susaca (waskulopatia siatkówkowo-ślimakowo-mózgowa, ang. Susac's syndrome, retinocochleocerebral vasculopathy) – rzadka choroba z grupy mikroangiopatii, charakteryzująca się encefalopatią, zmianami naczyniowymi w siatkówce oka i utratą słuchu. Stwierdza się zmiany pod postacią mikrozawałów w obrębie istoty białej i szarej mózgowia, które można wykazać w badaniu rezonansu magnetycznego. Ogniska zawałowe występują również w obrębie siatkówki i ślimaka. U podłoża choroby leży proces autoimmunologiczny. Lecznie obejmuje pozajelitowe podawanie glikokortykosteroidów. Schorzenie opisał John Susac w 1977 roku[2].


Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Audiologia kliniczna red. M. Śliwińska-Kowalska. wyd. Mediton, Łódź 2005. ISBN 83-913433-8-3

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rennebohm RM, Lubow M, Rusin J, Martin L, Grzybowski DM, Susac JO. Aggressive immunosuppressive treatment of Susac's syndrome in an adolescent: using treatment of dermatomyositis as a model. „Pediatric Rheumatology”. 6 (3), 2008. DOI: 10.1186/1546-0096-6-3. PMID: 18230188. 
  2. John O. Susac. Susac’s Syndrome. „American Journal of Neuroradiology”. 25, s. 351-352, 2004. PMID: 5037453.