Zespół Woodhouse’a-Sakatiego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zespół WoodHouse’a-Sakatiego (ang. Woodhouse-Sakati syndrome; hypogonadism, alopecia, diabetes mellitus, mental retardation and extrapyramidal syndrome) – bardzo rzadki zespół wad wrodzonych. Na obraz zespołu składają się łysienie plackowate, hipogonadyzm, postępujący zespół pozapiramidowy, leukoencefalopatia, czuciowo-nerwowa utrata słuchu i cukrzyca. Zespół jako pierwsi opisali Woodhouse i Sakati w 1982 roku u siedmiu członków dwóch rodzin Arabów Saudyjskich[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nicholas J.Y. Woodhouse, Nadia A. Sakati, A syndrome of hypogonadism, alopecia, diabetes mellitus, mental retardation, deafness, and ECG abnormalities, „Journal of Medical Genetics”, 20 (3), 1983, DOI10.1136/jmg.20.3.216, PMID6876115, PMCIDPMC1049050.