Zespół intermetamorfozy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zespół intermetamorfozy, urojenie intermetamorfozyzaburzenie urojeniowe zaliczane do urojeniowych syndromów błędnej identyfikacji powodujące, iż chory jest przekonany, iż osoby w jego otoczeniu zmieniają i wymieniają się wyglądem oraz osobowością[1]. W konsekwencji chory podczas rozmowy z daną osobą może po pewnym czasie stwierdzić, że rozmawia teraz z inną osobą, mimo iż rozmówca się nie zmienił[2].

Zaburzenie to po raz pierwszy opisane zostało w 1932 roku przez P. Courbona i J. Tusquesa w Illusions d'intermétamorphose et de la charme[3]. Opisali przypadek 58-letniej kobiety, która doznawała częstych "zwidów" polegających na tym, iż jej mąż zamieniał się miejscami z jej sąsiadem[2]. Niektóre elementy wizerunku jej męża jednak nie zmieniały się – nadal miał taki sam kolor oczu oraz nie miał palca, którego utracił w wyniku amputacji. Kobieta w wyniku zaburzenia również widziała transmutację obiektów, zwierząt domowych oraz elementów swojego ubioru.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. David Semple: Oxford Hand Book Of Psychiatry. Oxford Press, 2005, s. 238. (ang.).
  2. a b Armin Schnider: The confabulating mind: how the brain creates reality. Oxford Univerity Press, 2008, s. 174-175. ISBN 978-0-19-920675-9. (ang.).
  3. Courbon, P. et Tusques, J.: Illusion d'inter- métamorphose et de charme. Ann Méd- Psychol 90: 401-406, 1932.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]