Zjawisko magnetokaloryczne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zjawisko magnetokaloryczne – zjawisko podgrzewania się niektórych magnetyków pod działaniem zewnętrznego pola magnetycznego.

Po usunięciu pola, magnetyki obniżają swoją temperaturę.

Przeprowadzane są próby skonstruowania urządzeń chłodniczych w oparciu o chłodzenie magnetyczne z zastosowaniem pól magnetycznych wytwarzanych przez nadprzewodniki.

Substancje wykazujące właściwości magnetokaloryczne[edytuj | edytuj kod]

Czyste żelazo, gadolin, krzem, german.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Red. Krzysztof Włodarczyk, Słownik szkolny fizyka, Wydawnictwo Zielona Sowa Kraków 2004, str. 140