Zoilos I

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zoilos I
Ζώιλος
ilustracja
król Indo-Greków
Okres

od 130 p.n.e.
do ~120 p.n.e.

Poprzednik

Menander I

Następca

Lyzjasz?

Dane biograficzne
Data śmierci

~120 p.n.e.

Moneta
moneta
Na awersie głowa władcy i legenda w języku greckim, na rewersie Herakles z wieńcem zwycięstwa koronowany przez Nike oraz inskrypcja w piśmie kharoszthi.

Zoilos I (gr. Ζώιλος) – król indo-grecki, panujący około w latach 130–120 p.n.e.

Objął władzę po śmierci Menandra I, współrządząc z jego żoną Agatokleją i synem Stratonem I[1]. Ponieważ na jego monetach pojawia się wizerunek Heraklesa, przyjmuje się, że był krewnym królów baktryjskich Eutydemosa II i Demetriusza II[2], który odzyskał władzę na terenach zagarniętych wcześniej przez Menandra. Jedna z monet Zoilosa została ewidentnie przebita przez Menandra, co wskazuje na to że musiał je odzyskać jeszcze za życia tego władcy[3]. Odbite przez Zoilosa Paropamisada i Arachozja zostały utrzymane przez jego bezpośrednich następców, także emitujących monety z Heraklesem.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wayne G. Sayles, Ancient Coin Collecting II: Numismatic Art of the Greek World, Krause Publications, Iola 2007, s. 222.
  2. A.K. Narain, The Indo-Greeks: Revisited and Supplemented, B.R. Publishing Corporation, New Delhi 2003, s. 141.
  3. Coins, Art, and Chronology. Essays on Pre-Islamic History of the Indo-Iranian Borderlands, edited by Michael Alram and Deborah E. Klimburg-Salter, Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften, Wien 1999, s. 122.