Zoltán Lesi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zoltán Lesi
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 października 1982
Gyula

Narodowość

węgierska

Język

węgierski

Dziedzina sztuki

literatura piękna

Ważne dzieła

Daphnis ketskéi

Zoltán Lesi (ur. Gyula, 13 października 1982) – węgierski poeta, tłumacz, programista.

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

W 2001 zdał maturę w szkole zawodowej o profilu gospodarczym i handlowym w Békéscsaba. W 2006 ukończył studia na wydziale informatycznym (programowanie) Uniwersytetu w Segedynie. Jak pracę dyplomową przedstawił program analizujący wiersze, któremu przy pomocy wyników badań językoznawcy Ivána Fónagya oraz uczącego się algorytmu udało się przeanalizować sonety Sándora Weöresa.

Kariera literacka[edytuj | edytuj kod]

Od 2006 roku regulanie publikuje w czasopismach literackich. Jego wiersze ukazały się między innymi w pismach: „Alföld”, „Bárka”, „Élet és Irodalom”, „Hévíz”, „Holmi”, „Jelenkor”, „Műút”, „Népszabadság”, „Parnasszus”, „Tiszatáj” i „Új Forrás”. Jest członkiem takich organizacji, jak Fiatal Írok Szövetsége (Stowarzyszenie Młodych Pisarzy, FISZ), József Attila Kör (Krąg Attili Józsefa, JAK) i Szépírok Társasága (Towarzystwo Literatów).

Pierwszy tom wierszy pt. Daphnis ketskéi został wydany w 2009 nakładem Fiatal Írok Szövetsége. W „TiszatájÁrpád Kollár napisał na temat tomiku: Zoltán Lesi jest poetą odważnym – główną osią jego pierwszego tomu jest przekształcanie imitacji. Nie kopiuje, nie naśladuje, świadomie prowadzi powściągliwą i otwartą na błędy grę, w której imituje poezję rokoko[1].

W 2014 wydał drugi tom wierszy, Merül, w ramach JAK-füzetek (Zeszyty JAK) i przy wsparciu portalu kulturalnego Prae.hu. Ákos Herczeg w czasopiśmie „Műút” napisał o tomie: „Najnowsza książka Lesiego wyraźnie koncentruje się na ledwo zauważalnym, wkradającym się w życie rodzinne uczuciu unheimlich, a raczej na konsekwencjach dostrzeżenia go – ukazuje, co rozgrywa się w zmuszonym do zmierzenia się z własnymi winami rodzicu oraz w dziecku, które stopniowo musi rozbić w sobie obietnicę bezpiecznego domu”[2].

Od 2013 zajmuje się organizacją programu literackiej wymiany międzynarodowej Bécs–Budapest Tranzit[3], podczas której w Budapeszcie promuje się austriackich pisarzy, a w Wiedniu węgierskich. Od 2014 jest redaktorem wydawanej przez Fiatal Írók Szövetsége i Jelenkor Kiadó serii literatury światowej pt. Horizontok (Horyzonty). Przełożył na węgierski wiersze i prozę takich autorów, jak Ali Abdollahi, Andreas Altmann, Gerhild Steinbuch, Michael Donhauser, Monika Rinck(inne języki) i Simon Armitage. W 2016 roku został laureatem Nagrody im. Zsigmonda Móricza. Jego wiersze przetłumaczono na angielski, niemiecki i serbski.

Utwory[edytuj | edytuj kod]

Tomy poezji[edytuj | edytuj kod]

Antologie[edytuj | edytuj kod]

Redakcje[edytuj | edytuj kod]

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Árpád Kollár, Imitált stukkók. Lesi Zoltán: Daphnis ketskéi, „Tiszatáj”, LXIV, sierpień 2010 [dostęp 2019-08-05].
  2. Ákos Herczeg, Egy családtörténet vége, „Műút”, LI, 1 sierpnia 2015 [dostęp 2019-08-05].
  3. Wien-Budapest Transit [online], Wien-Budapest Transit [dostęp 2019-05-08] (ang.).