35 Batalion Straży Granicznej
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1922 |
| Rozformowanie |
1923 |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
kpt. Stanisław Solecki |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
35 Batalion Straży Granicznej – jednostka organizacyjna Straży Granicznej w II Rzeczypospolitej.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Wykonując postanowienia uchwały Rady Ministrów z 23 maja 1922 roku, Minister Spraw Wewnętrznych rozkazem z 9 listopada 1922 roku zmienił nazwę „Bataliony Celne” na „Straż Graniczną”[1]. Wprowadził jednocześnie w formacji nową organizację wewnętrzną[2]. 35 batalion celny przemianowany został na 35 batalion Straży Granicznej.
35 batalion Straży Granicznej funkcjonował w strukturze Komendy Powiatowej Straży Granicznej w Krzemieńcu, a jego dowództwo stacjonowało w Ostrogu[3]. W skład batalionu wchodziły cztery kompanie strzeleckie oraz jedna kompania karabinów maszynowych w liczbie 3 plutonów po 2 karabiny maszynowe na pluton[4]. Dowódca batalionu posiadał uprawnienia dyscyplinarne dowódcy pułku. Cały skład osobowy batalionu obejmował etatowo 614 żołnierzy, w tym 14 oficerów[5]. Z uwagi na eksterytorialne stacjonowanie, batalion odkomenderował oficera łącznikowego do starosty ostrogskiego[6].
W 1923 roku batalion przekazał swój odcinek oddziałom Policji Państwowej i został rozwiązany[7].
Służba graniczna[edytuj | edytuj kod]
Jeszcze w październiku 1922 35 batalion SG ochraniał odcinek granicy od toru kolejowego Mogilany do Ostroga [wył.][8]. Zgodnie z wnioskiem Wojewody Wołyńskiego, główny komendant SG płk Rożan nakazał dowódcy 35 batalionu SG obsadzić odcinek granicy państwowej od Ostroga do wsi Zakoty [wł.]. Komendę batalionu rozmieścić w Ostrogu[9]. Jedną kompanię wycofać do Ostroga celem przeszkolenia[10].
- Sąsiednie bataliony
Żołnierze batalionu[edytuj | edytuj kod]
- Komendanci batalionu
| stopień | imię i nazwisko | okres pełnienia służby | kolejne stanowisko |
|---|---|---|---|
| kapitan | Stanisław Solecki (p.o.) | IX 1922[11] – | |
| podpułkownik | Skarszewski[12] | – 5 XI 1922 | |
| kapitan | Stanisław Solecki[12] | 5 XI 1922 – |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 25.
- ↑ Prengel-Boczkowska 2009 ↓, s. 5.
- ↑ Dominiczak 1992 ↓, s. 79.
- ↑ Dominiczak 1997 ↓, s. 246.
- ↑ Dominiczak 1992 ↓, s. 82.
- ↑ Rozkazy organizacyjne KG SG 1922–1923 ↓, s. 52.
- ↑ Prochwicz i Kępa 2003 ↓, s. 19.
- ↑ Dyslokacja 36 baonu SG ↓, s. 3.
- ↑ a b Dyslokacja 36 baonu SG ↓, s. 1.
- ↑ Dyslokacja 36 baonu SG ↓, s. 4.
- ↑ Rozkazy organizacyjne KG SG 1922–1923 ↓, s. 17.
- ↑ a b Materiały dyslokacyjne SG ↓, s. 156.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Hubert Bereza, Kajetan Szczepański: Centralna Szkoła Podoficerska KOP. Grajewo: Towarzystwo Przyjaciół 9 PSK, 2014. ISBN 978-83-938921-7-4.
- Henryk Dominiczak: Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919–1939. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10202-0.
- Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4.
- Teresa Prengel-Boczkowska: Wstęp do inwentarza zespołu archiwalnego „Straż Graniczna (1922−1923)”. Szczecin: Archiwum Straży Granicznej, 2009.
- Jerzy Prochwicz, Zbigniew Kępa. ABC formacji granicznych II Rzeczypospolitej. „Problemy Ochrony Granic”. 24, 2003. Ketrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej. ISSN 1505-1757.
- Materiały dotyczące spraw dyslokacyjnych:przeniesienia siedzib komend, baonów Straży Granicznej, obszary odcinków granicznych , 1922–1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Rozkazy organizacyjne Komendy Głównej Straży Granicznej 1922−1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Zarządzenia oraz rozkazy dotyczące dyslokacji 36 batalionu SG → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.