Przejdź do zawartości

39 Batalion Straży Granicznej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
39 Batalion Straży Granicznej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1922

Rozformowanie

1923

Tradycje
Rodowód

39 Batalion Celny

Dowódcy
Pierwszy

kpt. Stanisław Borelowski

Organizacja
Dyslokacja

Borszczów
Kopyczyńce[1]

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Komenda Powiatowa Straży Granicznej w Tarnopolu

39 Batalion Straży Granicznej – jednostka organizacyjna Straży Granicznej w II Rzeczypospolitej.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Wykonując postanowienia uchwały Rady Ministrów z 23 maja 1922 roku, Minister Spraw Wewnętrznych rozkazem z 9 listopada 1922 roku zmienił nazwę „Bataliony Celne” na „Straż Graniczną”[2]. Wprowadził jednocześnie w formacji nową organizację wewnętrzną[3]. 39 batalion celny przemianowany został na 39 batalion Straży Granicznej. Z uwagi na eksterytorialne stacjonowanie, batalion odkomenderował oficera łącznikowego do starosty borszczowskiego[4].

 Osobny artykuł: 39 batalion celny.

39 batalion Straży Granicznej funkcjonował w strukturze Komendy Powiatowej Straży Granicznej w Tarnopolu, a jego dowództwo stacjonowało w Borszczowie[5]. W skład batalionu wchodziły cztery kompanie strzeleckie oraz jedna kompania karabinów maszynowych w liczbie 3 plutonów po 2 karabiny maszynowe na pluton[6]. Dowódca batalionu posiadał uprawnienia dyscyplinarne dowódcy pułku. Cały skład osobowy batalionu obejmował etatowo 614 żołnierzy, w tym 14 oficerów[7].

W lipcu 1923 roku 39 batalion SG w Kopyczyńcach[1] batalion przekazał swój odcinek oddziałom Policji Państwowej i został rozwiązany[8].

Komendanci batalionu[edytuj | edytuj kod]

  • kpt. Stanisław Borelowski (IX 1922[9] – )

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]