8 Batalion Straży Granicznej
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1922 |
| Rozformowanie |
1923 |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
8 Batalion Straży Granicznej – jednostka organizacyjna Straży Granicznej w II Rzeczypospolitej.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Wykonując postanowienia uchwały Rady Ministrów z 23 maja 1922 roku, Minister Spraw Wewnętrznych rozkazem z 9 listopada 1922 roku zmienił nazwę „Bataliony Celne” na „Straż Graniczną”[1]. Wprowadził jednocześnie w formacji nową organizację wewnętrzną[2]. 8 batalion celny przemianowany został na 8 batalion Straży Granicznej.
8 batalion Straży Granicznej funkcjonował w strukturze Komendy Powiatowej Straży Granicznej w Korcu, a jego dowództwo stacjonowało też w Korcu[3]. W skład batalionu wchodziły cztery kompanie strzeleckie oraz jedna kompania karabinów maszynowych w liczbie 3 plutonów po 2 karabiny maszynowe na pluton[4]. Dowódca batalionu posiadał uprawnienia dyscyplinarne dowódcy pułku. Cały skład osobowy batalionu obejmował etatowo 614 żołnierzy, w tym 14 oficerów[5].
W 1923 roku batalion przekazał swój odcinek oddziałom Policji Państwowej i został rozwiązany[6].
Służba graniczna[edytuj | edytuj kod]
Po zluzowaniu batalionu przez straż Celną w rejonie Nowego Sącza, dowódca batalionu otrzymał zadanie: do 26 października przejść do dyspozycji Wojewody Wołyńskiego i zająć odcinek granicy od Kobyle do Paszuk. Dowództwo batalionu rozmieścić w Korcu[7][8]. W Korcu znajdował się też posterunek Żandarmerii Kordonowej, posterunek Policji Państwowej (też w Kryłowie), ekspozytura celna, punkt przejścia i siedziba lekarza weterynarii[9].
- Sąsiednie bataliony
- 36 batalion Straży Granicznej ⇔ 26 batalion Straży Granicznej − X 1922[8]
- 6 batalion Straży Granicznej ⇔ 36 batalion Straży Granicznej − V 1923[10]
Kadra batalionu[edytuj | edytuj kod]
- Dowódcy batalionu
| stopień | imię i nazwisko | okres pełnienia służby | kolejne stanowisko |
|---|---|---|---|
| kpt. | Gustaw Florjański | IX 1922[11] – był XI 1922[12] |
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
| Ordre de Bataille 8 batalionu Straży Granicznej w Korcu na dzień 1 listopada 1922[13] | ||||
|---|---|---|---|---|
| kompanie | 1. Morozówka | 2. Nowy Korzec | 3. Czernica | 4. Paszuki |
| dowódcy | por. Franciszek Żmuda | por. Klaudiusz Nowogrodzki | por. Hipolit Ciągliński | kpt. Aleksander Downarowicz |
| placówki | Mikołajówka (0/15)[a] | Babin (1/25) | Czernica (0/27) | Chutory Kryłów (0/9) |
| Morozówka (0/14) | Chutor Kruli (0/26) | Chutory Bylewskie (0/20) | Chutory Kryłów (0/10) | |
| Chutor Monastyrski (0/25) | Chutor Czapliński (1/29) | Bohdanówka (1/26) | Chutory Kryłów (0/9) | |
| Korzec szosa (1/30) | Chutor Kurecki (0/10) | Chutory kryłowskie (0/20) | Chutor Paszuki (0/10) | |
| Lidawka-Paszuki (0/10) | ||||
| Lidawka-Paszuki (1/15) | ||||
| Ordre de Bataille 8 batalionu Straży Granicznej w Dołhinowie w listopadzie 1922[14] | ||||
| kompanie | 1. Korzec | 2. Babin | 3. Czernica | 4. Paszuki |
| dowódcy | por. Franciszek Żmuda | por. Klaudiusz Nowogrodzki | por. Hipolit Ciągliński | kpt. Aleksander Downarowicz |
| Ordre de Bataille 8 batalionu Straży Granicznej w Korcu na dzień 1 grudnia 1922[15] | ||||
| kompanie | 1. Morozówka | 2. Nowy Korzec | 3. Czernica | 4. Paszuki |
| dowódcy | por. Franciszek Żmuda | por. Klaudiusz Nowogrodzki | por. Hipolit Ciągliński | kpt. Aleksander Downarowicz |
| placówki | Korzec szosa (1/37) | Babin (1/31) | Chutory Brykowskie (0/19) | Lidawka (0/14) |
| Chutor Monastyrski (0/28) | Chutor Kruli (0/31) | Bohdanówka (1/27) | Lidawka (0/18) | |
| Morozówka (0/14) | Chutor Czapliński (0/18) | Czernica (0/23) | Lidawka (0/18) | |
| Mikołajówka (0/15) | Chutor Parchiny (0/17) | Chutory Kryłowskie (0/19) | Chutory Kryłów (0/16) | |
| Chutory Kryłów (0/13) | ||||
| Chutory Kryłów (0/14) | ||||
| Chutory Kryłów (1/13) | ||||
| Ordre de Bataille 8 batalionu Straży Granicznej w Korcu w 1923[9] | ||||
| kompanie | 1. Morozówka | 3. Korzec | 1. Czernica | 4. Paszuki |
| placówki | „rezerwa” | |||
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W liczniku podano liczbę oficerów, w mianowniku – pozostałych żołnierzy.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 25.
- ↑ Prengel-Boczkowska 2009 ↓, s. 5.
- ↑ Dominiczak 1992 ↓, s. 79.
- ↑ Dominiczak 1997 ↓, s. 246.
- ↑ Dominiczak 1992 ↓, s. 82.
- ↑ Prochwicz i Kępa 2003 ↓, s. 19.
- ↑ Materiały dyslokacyjne SG ↓, s. 31.
- ↑ a b Dyslokacja 36 baonu SG ↓, s. 1.
- ↑ a b Szkice dyslokacyjne bSG ↓, s. 25.
- ↑ Szkice dyslokacyjne bSG ↓, s. 58.
- ↑ Rozkazy organizacyjne KG SG 1922–1923 ↓, s. 6.
- ↑ Szkice dyslokacyjne bSG ↓, s. 13 i 89.
- ↑ Szkice dyslokacyjne bSG ↓, s. 13.
- ↑ Materiały dyslokacyjne SG ↓, s. 180.
- ↑ Szkice dyslokacyjne bSG ↓, s. 89.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Hubert Bereza, Kajetan Szczepański: Centralna Szkoła Podoficerska KOP. Grajewo: Towarzystwo Przyjaciół 9 PSK, 2014. ISBN 978-83-938921-7-4.
- Henryk Dominiczak: Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919–1939. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10202-0.
- Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4.
- Teresa Prengel-Boczkowska: Wstęp do inwentarza zespołu archiwalnego „Straż Graniczna (1922−1923)”. Szczecin: Archiwum Straży Granicznej, 2009.
- Jerzy Prochwicz, Zbigniew Kępa. ABC formacji granicznych II Rzeczypospolitej. „Problemy Ochrony Granic”. 24, 2003. Ketrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej. ISSN 1505-1757.
- Materiały dotyczące spraw dyslokacyjnych:przeniesienia siedzib komend, baonów SG, obszary odcinków granicznych, 1922–1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Szkice dyslokacyjne baonów Straży Granicznej 1922−1923. → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Rozkazy organizacyjne Komendy Głównej Straży Granicznej 1922−1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Zarządzenia oraz rozkazy dotyczące dyslokacji 36 batalionu SG → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.