Łukasz Piotrowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łukasz Piotrowski
Ilustracja
herb Junosza
Miejsce urodzenia

Wólka Piotrowska

Data i miejsce śmierci

26 czerwca 1679
Kraków

Miejsce spoczynku

kościół św. Anny

Zawód, zajęcie

prawnik

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Krakowska

Uczelnia

Akademia Krakowska

Wydział

Wydział Filozoficzny

Stanowisko

Dziekan

Rodzice

Baltazar

Łukasz Piotrowski (ur. ??? zm. 26 czerwca 1679 w Krakowie) – polski filolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się na Podlasiu w rodzinie szlacheckiej Baltazara herbu Junosza, właściciela Wólki Piotrkowskiej koło Rajgrodu. W 1624 rozpoczął naukę w Uniwersytecie Krakowskim. W 1631 został bakałarzem i w następnym roku magistrem nauk wyzwolonych. Prowadził wykłady w klasie gramatyki oraz dialektyki w Szkołach Nowodworskich.

Wydał podręcznik do nauki łaciny w Krakowie w 1643 pt „Principia grammaticarum institutionum libri IV”, który był używany i wznawiany do czasów Komisji Edukacji Narodowej.

Od 1644 administrował dobrami Uniwersytetu Krakowskiego doprowadzając do uporządkowania spraw gospodarczych. Opracował i przedstawił w formie pisemnej program reform zarządzania majątkiem i przez kolejne trzydzieści trzy lata sprawował funkcję ekonoma-administratora dóbr uniwersyteckich.

W czasie najazdu szwedzkiego w 1655 został członkiem delegacji Uniwersytetu do generała Wurtza i brał udział w pertraktacjach dotyczących złożenia przysięgi. Był autorem tekstu przysięgi królowi szwedzkiemu, która jednocześnie nic nie uchybiała władzy króla polskiego.

Bardzo mocno zaangażował się w odbudowę gospodarki uniwersyteckiej, po najeździe szwedzkim, przeznaczając na ten cel dochody własne jak i spadek po rodzicach. Przyczynił się do zakupienia przez Uniwersytet drukarni Piotrkowczyka.

Zmarł 26 czerwca 1679 w Krakowie i pochowany został w kościele św. Anny. Cenne zbiory biblioteki filologicznej przekazane zostały Kolegium Większemu Akademii Krakowskiej.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]