Przejdź do zawartości

Łyżwiarstwo figurowe na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022 – kwalifikacje

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zasady kwalifikacji

[edytuj | edytuj kod]

Liczba miejsc do obsadzenia na igrzyskach jest ustalona przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski. W zawodach weźmie udział maksymalnie 144 zawodników, z czego nie więcej niż 18 z Narodowego Komitetu Olimpijskiego (9 mężczyzn i 9 kobiet). Po 30 w konkurencji solistów i solistek, 19 par w konkurencji sportowej i 23 pary w konkurencji tanecznej. Dodatkowo 10 zespołów zostanie zakwalifikowanych do zawodów drużynowych. Istnieje również dodatkowa pula, która pozwala na podwyższenie maksymalnej liczby zawodników biorących udział w zawodach do 149. Pierwszeństwo w przydziale dodatkowych miejsc ma gospodarz (Chiny). Tym samym po spełnieniu dodatkowych warunków, mogą wystawić zawodników w każdej konkurencji z pominięciem zawodów drużynowych. Pozostała pula wykorzystywana jest do zakwalifikowania do zawodów drużynowych tych Narodowych Komitetów, które w jednej z konkurencji nie uzyskały wymaganej kwalifikacji[1].

Kwalifikacja łyżwiarzy

[edytuj | edytuj kod]

Nie ma indywidualnych kwalifikacji sportowców na igrzyska olimpijskie. Decyzję o imiennym przydziale miejsc kraje podejmują indywidualnie, jednakże jednym z warunków, jaki muszą spełnić wskazani zawodnicy jest osiągnięcie do 24 stycznia 2022 roku minimalnej oceny technicznej[1].

Kwalifikacja państw

[edytuj | edytuj kod]

Do zimowych igrzysk olimpijskich można było zakwalifikować się podczas dwóch imprez. Pierwszą możliwością kwalifikacji były mistrzostwa świata 2021, podczas których państwa mogły uzyskać maksymalnie 3 kwalifikacje z każdej konkurencji.

Sposób przeliczania na miejsca:

Liczba zawodników/zespołów
uczestniczących w mistrzostwach
Aby otrzymać 3 miejsca
na igrzyskach
Aby otrzymać 2 miejsca
na igrzyskach
Aby otrzymać 1 miejsce
na igrzyskach
1 Miejsce w czołowej 2 Miejsce w czołowej 10 Kolejny najlepszy zawodnik/para z państwa,
które do tej pory się nie zakwalifikowało.
Ograniczone do momentu wykorzystania
puli przeznaczonej na mistrzostwa świata.
2 Suma zajętych miejsc jest
równa bądź mniejsza niż 13
Suma zajętych miejsc jest
równa bądź mniejsza niż 28
3 Dwa najlepsze miejsca są równe
bądź mniejsza niż 13
Dwa najlepsze miejsca są równe
bądź mniejsza niż 28

W przypadku, gdy podczas mistrzostw świata państwo uzyska punkty gwarantujące dwie lub trzy kwalifikacje olimpijskie, ale w programie dowolnym/tańcu dowolnym nie jest reprezentowane przez odpowiednio dwóch lub trzech zawodników/pary jest zobowiązane do wystawienia zawodnika/pary niebędącego jednym z biorących udział w mistrzostwach świata do ponownego zdobycia kwalifikacji na drugich zawodach kwalifikacyjnych do igrzysk olimpijskich (zasada 400.A.4.b)[2].

Mistrzostwa świata obsadziły 23 miejsca w konkurencjach solistów, 24 w konkurencji solistek, 16 w parach sportowych i 19 w parach tanecznych[3].

Pozostałe miejsca zostały obsadzone w turnieju Nebelhorn Trophy 2021. Państwa, które miały już zakwalifikowanych zawodników/pary nie były brane pod uwagę przy obsadzaniu pozostałych miejsc. W turnieju Nebelhorn Trophy każdy kraj mógł uzyskać tylko jedno miejsce w każdej konkurencji. Maksymalna liczba zakwalifikowanych zawodników/par wynosiła 7 w konkurencji solistów i 6 w konkurencji solistek, 3 par w konkurencji sportowej i 4 pary w konkurencji tanecznej.

W zawodach drużynowych kwalifikacja odbędzie się poprzez zestawienie wyników uzyskanych podczas mistrzostw świata 2021 i cyklu Grand Prix 2021/22. Ze specjalnie stworzonej klasyfikacji zostałnie wyłonionych 10 najlepszych państw.

Tabela kwalifikacji według kraju

[edytuj | edytuj kod]
Reprezentacja Soliści Solistki Pary
sportowe
Pary
taneczne
Dodatkowa
pula[i]
Zawody
drużynowe
Zawodnicy
 Armenia 1 2
 Australia 1 1 2
 Austria 1 1 3
 Azerbejdżan 1 1 2
 Białoruś 1 1 2
 Belgia 1 1
 Bułgaria 1 1
 Kanada 2 1 2 3 Q 13
 Chińska Republika Ludowa 1 1 2 1 Q 8
 Czechy 1 1 1 1 Q 6
 Estonia 1 1 2
 Finlandia 1 1 3
 Francja 2 1 4
 Gruzja 1 1 1 1 Q 6
 Niemcy 1 1 1 1 Q 6
 Wielka Brytania 1 1 3
 Węgry 1 2
 Izrael 1 1 3
 Włochy 2 2 1 1 Q 9
 Japonia 3 3 1 1 Q 10
 Łotwa 1 1
 Litwa 1 2
 Meksyk 1 1
 Holandia 1 1
 Polska 1 1 3
 Rosja 3 3 3 3 Q 18
 Korea Południowa 2 2 4
 Hiszpania 1 1 4
 Szwecja 1 1 2
 Szwajcaria 1 1 2
 Ukraina 1 1 1 1 Q 6
 Stany Zjednoczone 3 3 2 3 Q 16
SUMA: 32 30 30 19 23 3 148
  1. Odnosi się do dodatkowej kwalifikacji przyznanej krajom z kwalifikacjami w trzech konkurencjach, tak aby dane państwo mogło wziąć udział w zawodach drużynowych. Zawodnicy z dodatkowej puli rywalizują tylko w zawodach drużynowych i nie mogą brać udziału w zawodach indywidualnych. Reprezentacja Niemiec może wystawić jednego solistę, Włoch jedną solistkę, a Ukrainy jedną parę sportową.

Podsumowanie kwalifikacji

[edytuj | edytuj kod]

Soliści

[edytuj | edytuj kod]
Zawody Miejsce Zawodnicy
z NKO
Zakwalifikowani Razem
Mistrzostwa świata 2021[3] Szwecja Sztokholm 3  Japonia 23
2  Stany Zjednoczone[i]
 Rosja[i]
 Włochy
1  Kanada[i]
 Francja[i]
 Korea Południowa[i]
 Chińska Republika Ludowa
 Gruzja
 Szwajcaria
 Estonia
 Białoruś
 Łotwa
 Czechy
 Meksyk
 Ukraina
 Szwecja
 Izrael
Nebelhorn Trophy 2021 Niemcy Oberstdorf 1  Stany Zjednoczone
 Francja
 Rosja
 Korea Południowa
 Azerbejdżan
 Australia
 Kanada
7
RAZEM 20 30
  1. a b c d e Zgodnie z zasadą 400.A.4.b kraj ma prawo zakwalifikować dodatkowe miejsce podczas zawodów Nebelhorn Trophy 2021

Solistki

[edytuj | edytuj kod]
Zawody Miejsce Zawodnicy
z NKO
Zakwalifikowani Razem
Mistrzostwa świata 2021[3] Szwecja Sztokholm 3  Rosja
 Japonia
24
2  Stany Zjednoczone[i]
 Korea Południowa
1  Belgia[i]
 Austria[i]
 Azerbejdżan
 Kanada
 Estonia
 Szwecja
 Holandia
 Bułgaria
 Niemcy
 Gruzja
 Chińska Republika Ludowa
 Czechy
 Wielka Brytania
 Finlandia
Nebelhorn Trophy 2021 Niemcy Oberstdorf 1  Stany Zjednoczone
 Polska
 Białoruś
 Szwajcaria
 Ukraina
 Australia
6
RAZEM 23 30
  1. a b c Zgodnie z zasadą 400.A.4.b kraj ma prawo zakwalifikować dodatkowe miejsce podczas zawodów Nebelhorn Trophy 2021

Pary sportowe

[edytuj | edytuj kod]
Zawody Miejsce Zawodnicy
z NKO
Zakwalifikowani Razem
Mistrzostwa świata 2021[3] Szwecja Sztokholm 3  Rosja 16
2  Chińska Republika Ludowa[i]
 Włochy
1  Japonia[i]
 Austria
 Niemcy
 Węgry
 Czechy
Nebelhorn Trophy 2021 Niemcy Oberstdorf 1  Hiszpania
 Gruzja
 Izrael
3
RAZEM 11 19
  1. a b Zgodnie z zasadą 400.A.4.b kraj ma prawo zakwalifikować dodatkowe miejsce podczas zawodów Nebelhorn Trophy 2021

Pary taneczne

[edytuj | edytuj kod]
Zawody Miejsce Zawodnicy
z NKO
Zakwalifikowani Razem
Mistrzostwa świata 2021[3] Szwecja Sztokholm 3  Rosja
 Stany Zjednoczone
 Kanada
19
1  Włochy[i]
 Wielka Brytania[i]
 Hiszpania
 Polska
 Chińska Republika Ludowa
 Litwa
 Francja
 Niemcy
 Japonia
 Ukraina
Nebelhorn Trophy 2021 Niemcy Oberstdorf 1  Finlandia
 Gruzja
 Armenia
 Czechy
4
RAZEM 17 23
  1. a b Zgodnie z zasadą 400.A.4.b kraj ma prawo zakwalifikować dodatkowe miejsce podczas zawodów Nebelhorn Trophy 2021

Zawody drużynowe

[edytuj | edytuj kod]
     Zakwalifikowani do igrzysk      Drużyny rezerwowe      Niezakwalifikowani do igrzysk
Miejsce Reprezentacja 2020–21 2021–22 Razem[4]
1  Rosja 4387 1560 5947
2  Stany Zjednoczone 3793 1416 5209
3  Kanada 2729 1220 3949
4  Japonia 2434 1396 3830
5  Chińska Republika Ludowa 1904 905 2809
6  Włochy 1701 1073 2774
7  Francja 926 952 1878
8  Korea Południowa 930 851 1781
9  Niemcy 739 741 1480
10  Wielka Brytania 756 718 1474
11  Gruzja 714 758 1472
12  Austria 992 191 1183
13  Estonia 552 610 1162
14  Czechy 586 551 1137
15  Belgia 787 324 1111
16  Białoruś 422 474 896
17  Ukraina 308 585 893
18  Polska 377 457 834
19  Hiszpania 418 324 742
20  Szwajcaria 275 410 685

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Qualification System For the XXIV Olympic Winter Games – Beijing 2022. ISU, 2019-12-04. [dostęp 2021-10-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-09-28)]. (ang.).
  2. Special regulations & technical rules for Single & Pair Skating and Ice Dance. ISU. s. 29. [dostęp 2021-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-09-26)]. (ang.).
  3. a b c d e Communication No. 2388. ISU, 2021-04-01. [dostęp 2021-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-09-26)]. (ang.).
  4. Communication No. 2443. ISU. [dostęp 2021-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-13)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]