Przejdź do zawartości

Łyska czubata

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łyska czubata
Fulica cristata[1]
Gmelin, 1789
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

żurawiowe

Rodzina

chruściele

Podrodzina

łyski

Rodzaj

Fulica

Gatunek

łyska czubata

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Łyska czubata[3] (Fulica cristata) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny chruścieli (Rallidae). Zamieszkuje południową i wschodnią Hiszpanię, północne Maroko, wschodnią i południową Afrykę oraz Madagaskar. Unika ludzi. Nie jest zagrożony wyginięciem. Jest to gatunek monotypowy[4][5].

Zbliżenie głowy (sezon lęgowy)
Morfologia
Różni się od łyski dwoma czerwonymi wyrostkami nad białą płytką czołową oraz brakiem widocznych w locie białych pasków na skrzydłach. Poza sezonem lęgowym wyrostki są zredukowane i słabo widoczne[6]. Tęczówki ciemnoczerwone; silny, białawoniebieski dziób[6]. Samice są podobne do samców[6].
Długość ciała 35–42 cm, rozpiętość skrzydeł 75–85 cm. Masa ciała: samce 770–910 g, samice 455–790 g[4].
Biotop
Żyje na bagnach i słodkowodnych jeziorach porośniętych roślinnością[6].
Jaja z kolekcji muzealnej
Rozród
Gniazduje w samotnych parach[2]. Gniazdo to pływająca platforma z trzcin i innych roślin wodnych[2], turzyc i suchych liści, usytuowana wśród roślinności wodnej[6]. W zniesieniu zwykle 4–6 jaj, ich inkubacja trwa około 20–22 dni, a zajmują się nią oboje rodzice. Pisklęta opuszczają gniazdo już po pierwszym dniu życia, pływają razem z rodzicami i jeszcze przez około miesiąc są przez nich karmione[6].
Pożywienie
Żywi się łodygami i korzeniami roślin wodnych; zjada także nasiona oraz bezkręgowce wodne[6], takie jak mięczaki, skorupiaki czy owady, sporadycznie padlinę[2].
Status
IUCN uznaje łyskę czubatą za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. W 2016 roku organizacja Wetlands International szacowała, że liczebność światowej populacji mieści się w przedziale 107 000 – 1 011 000 osobników. Europejska populacja jest bardzo mała – szacuje się ją na 25–90 par lęgowych. Globalny trend liczebności uznawany jest za spadkowy, choć niektóre populacje są stabilne[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Fulica cristata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d e Fulica cristata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Rallidae Leach, 1820 - chruściele - Rails and coots (wersja: 2024-01-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2025-02-15].
  4. a b Taylor, B.: Red-knobbed Coot (Fulica cristata). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-03-29].
  5. F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Flufftails, finfoots, rails, trumpeters, cranes, limpkin. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-03-29]. (ang.).
  6. a b c d e f g N. Bouglouan: Red-knobbed Coot. [w:] oiseaux-birds.com [on-line]. [dostęp 2021-09-28]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • P. Sterry, A. Cleave, A. Clements, P. Goodfellow: Ptaki Europy: przewodnik ilustrowany. Warszawa: Horyzont, 2002. ISBN 83-7311-341-X.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]