Przejdź do zawartości

Świętopełk (książę obodrzycki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Świętopełk (zm. 1129) – książę Obodrytów w latach 1127-1129, syn Henryka Gotszalkowica.

Po śmierci ojca objął władzę nad Obodrytami właściwymi i Chyżanami, podczas gdy mieszkającymi nieco bardziej na zachodzie Wagrami rządził jego brat, Kanut. Rychło doszło do wojny domowej, w trakcie której sprzymierzony z Sasami Świętopełk zajął Wagrię i zamordował brata. Usiłował narzucić swoją zwierzchność Ranom i Wieletom, został jednak pokonany i po spaleniu przez wroga Lubeki uciekł do Sasów, gdzie wkrótce został zamordowany przez jednego z tamtejszych możnych. Niedługo potem zamordowany został także jego syn imieniem Zwinike (Światosław?), co doprowadziło do wygaśnięcia rządzącej od X wieku dynastii Nakonidów[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jerzy Strzelczyk: Zapomniane narody Europy. Wrocław: Ossolineum, 2009, s. 258.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Encyklopedia Historii Polski: Dzieje Polityczne. T. 2. Warszawa: Morex, 1995.