Żebro przewodnie
Żebro przewodnie – żebro sklepienne będące w planie linią prostą, biegnące przez całą długość nawy i łączące najwyższe punkty sklepienia. Stosowane do:
- podkreślenia kierunku podłużnego budowli,
- zatarcia podziału na przęsła,
- ujednoliceniu sklepienia – łączy pola sklepienne między sobą.
Sprzyja ujednoliceniu przestrzeni wewnętrznej. Element stosowany w architekturze późnego gotyku.
Przykłady zastosowania[edytuj | edytuj kod]
- prezbiterium katedry w Gloucester z lat 1337-ok.1357 (sklepienie sieciowe z trzema liniami żeber przewodnich)
- katedry w Canterbury, Exeter, Hereford, Lincoln, York
- kolegiata św. Piotra w Westminsterze