Żlebińskie Turnie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żlebińskie Turnie
Ilustracja
Tatry Bielskie o zmroku. Widok z Drogi Wolności poniżej Zdziarskiej Przełęczy
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

1401 m n.p.m.

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Żlebińskie Turnie”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Żlebińskie Turnie”
Ziemia49°15′18,9″N 20°13′14,6″E/49,255250 20,220722

Żlebińskie Turnie (słow. Žlebinské turne, Žľabinské Turne) – lesiste wzniesienie z grupą turni po północnej stronie Tatr Bielskich. Jego nazwa pochodzi od pobliskiej Żlebiny[1]. Na słowackiej mapie Żlebińskie Turnie mają wysokość 1411 m[2], taką samą na mapie Polkartu[3], ale Wielka encyklopedia tatrzańska i Władysław Cywiński, autor jedynego szczegółowego przewodnika po Tatrach Bielskich, podają wysokość 1401 m[4].

Żlebińskie Turnie wznoszą się w długim, północno-wschodnim ramieniu Płaczliwej Skały, poniżej Głośnej Skały, od której oddzielone są Żlebińską Przełęczą Wyżnią (ok. 1350 m). Na Żlebińskich Turniach rozgałęzia się ona na dwa ramiona – Wielki Regiel i Mały Regiel, obejmujące Dolinę Ptasiowską. Od Wielkiego Regla oddziela je Żlebińska Przełęcz (ok. 1270 m), od Małego Regla Ptasiowskie Siodło. Stoki południowo-wschodnie opadają do Głośnego Żlebu, północno-zachodnie do Żlebiny. Partie szczytowe porośnięte są kosodrzewiną, grzbiety porasta las. W całym masywie wznoszą się liczne wapienne turnie. Największa z nich po północnej stronie ma względną wysokość ok. 20 m, mniejsza, południowa – kilkanaście metrów, oprócz tego grzbiet upstrzony jest mniejszymi turniczkami. Ze Żlebińskiej Przełęczy Wyżniej na szczyt Żlebińskich Turni prowadzi ścieżka. Po jej prawej stronie znajduje się szczelina o głębokości około 3 m i długości 8 m. Nieco powyżej niej znajduje się skalny filarek z dwoma oknami skalnymi o długości około 3 m[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1
  2. Turystyczna i satelitarna mapa Słowacji [online] [dostęp 2019-03-06].
  3. Tatry Wysokie i Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa, Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06, ISBN 83-87873-26-8
  4. a b Władysław Cywiński, Tatry Bielskie, część zachodnia. Przewodnik szczegółowy, tom 4, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1997, ISBN 83-7104-015-6