Przejdź do zawartości

Święty Gislen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Święty
Gislen
Ilustracja
Modlitewnik z XV w. Św. Gislen znajduje się po prawej, w rękach trzyma miniaturę kościoła.
Data urodzenia

początek VII wieku

Data i miejsce śmierci

9 października 680
Ursidongus

Czczony przez

Kościół katolicki

Wspomnienie

9 października

Patron

dzieci chorych na padaczkę

Szczególne miejsca kultu

Saint Ghislain

Święty Gislen (ur. na początku VII wieku w Grecji, zm. 9 października 680 w Ursidongus, obecnie Saint-Ghislain w Belgii) – święty katolicki, założyciel klasztoru, pustelnik.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował w Atenach i tam przyjął święcenia kapłańskie. Po przeniesieniu się do Rzymu otrzymał od papieża polecenie wyjazdu wraz z Lamberto Berlero w celu podjęcia misji. Do 650 roku pędził życie eremity w Mons. Założył klasztor pod wezwaniem świętych Piotra i Pawła do końca życia pozostając jego opatem.

W swojej działalności dzielił się pobożnością i rozwagą w rozwiązywaniu problemów. W utworzonej wspólnocie był uosobieniem siły i zwiastunem Jezusa Chrystusa[1].

Klasztor po jego śmierci został nazwany na cześć założyciela Saint Ghislain.

Relikwie świętego w 929 roku przeniesiono do Grandlieu, a następnie w 1025 roku biskup Gerard z Cambrai przeniósł je do Le Cateau-Cambrésis. Od 1647 znajdują się w Saint-Ghislain, którego patronem został święty.

Znaczenie

[edytuj | edytuj kod]

Z klasztoru założonego przez świętego Gislena pochodzą święte: Adelgunda, Aldetruda i Madelberta. Przypisuje mu się udział w założeniu przez św. Waldetrudę klasztoru w Mons.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Hugo Hoever SOCist: Żywoty świętych Pańskich. przekład Zbigniew Pniewski. Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, 1983, s. 368.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Hugo Hoever SOCist: Żywoty świętych Pańskich. przekład Zbigniew Pniewski. Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, 1983, s. 368.
  • Gian Domenico Gordini: San Gisleno (Gisileno), Lamberto e Bernero. Enciclopedia dei Santi. [dostęp 2012-10-20]. (wł.).