Przejdź do zawartości

(3131) Mason-Dixon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(3131) Mason-Dixon
ilustracja
Odkrywca

Edward Bowell

Data odkrycia

24 stycznia 1982

Numer kolejny

3131

Oznaczenie tymczasowe

1982 BM1

Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność
obiektu

pas główny

Półoś wielka

2,9224 au

Mimośród

0,0429

Peryhelium

2,7970 au

Aphelium

3,0478 au

Okres obiegu
wokół Słońca

4 lata 364 dni 19 godzin

Średnia prędkość

17,41 km/s

Inklinacja

2,41°

Charakterystyka fizyczna
Okres obrotu

19,748 h

Jasność absolutna

12,0m

(3131) Mason-Dixonplanetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 5,0 lat w średniej odległości 2,92 au. Odkrył ją 24 stycznia 1982 roku Edward Bowell w Anderson Mesa Station (placówce Lowell Observatory). Nazwa planetoidy pochodzi od nazwisk dwóch brytyjskich astronomów: Charlesa Masona i Jeremiaha Dixona[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]