107 Eskadra IAF

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
107 Eskadra
Ha'Rosh Ha'Ariyeh
Historia
Państwo

 Izrael

Sformowanie

1953 / 1962

Rozformowanie

1954

Działania zbrojne
wojna sześciodniowa, wojna Jom Kipur
Organizacja
Dyslokacja

Chacerim i Ramon

Rodzaj sił zbrojnych

Siły Powietrzne Izraela

Rodzaj wojsk

Wojska lotnicze

F-16I Sufa.

107 Eskadra (hebr. Ha'Rosh Ha'Ariyeh, Rycerze Pomarańczowego Ogona) – uderzeniowa eskadra Sił Powietrznych Izraela, bazująca w Chacerim i Ramon w Izraelu.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Eskadra została sformowana w styczniu 1953 i składała się z około 15 samolotów myśliwskich Supermarine Spitfire (przeniesione ze 101 Eskadry), które operowały z bazy lotniczej Ramat Dawid[1]. Jednakże już w marcu 1954 podjęto decyzję o rozwiązaniu eskadry, a jej samoloty przeniesiono do 105 Eskadry[2].

W 1962 ponownie sformowano 107 Eskadrę, do której przeniesiono około 11 samolotów odrzutowych Meteor F.8,FR.9 z 117 Eskadry. 30 listopada 1964 eskadrę wyposażono w 24 nowe samoloty myśliwsko-bombowe Ouragan[2]. Podczas wojny sześciodniowej eskadra przeprowadziła 475 lotów bojowych, tracąc tylko 3 samoloty[2].

W lutym 1971 107 Eskadra została czwartą eskadrą izraelskich sił powietrznych wykorzystującą samoloty myśliwsko-bombowe F-4E Phantom (ogółem 24 maszyny)[3]. Podczas wojny Jom Kipur samoloty eskadry odniosły 31 zwycięstw powietrznych, tracąc 4 samoloty własne[2].

Począwszy od lipca 2005 do 107 Eskadry zaczęto wprowadzać samoloty wielozadaniowe F-16I[1].

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Obecnie na wyposażeniu 107 Eskadry znajdują się następujące samoloty:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Global Security: 107 Squadron - Knights of the Orange Tail. [dostęp 2008-08-26]. (ang.).
  2. a b c d Ciel de Gloire: Squadron 107 - IAF/IDF „Ha'Rosh Ha'Ariyeh” The Lion Head Squadron. [dostęp 2008-08-26]. (ang.).
  3. ACIG: Phantoms Phorever, Part 3: Israel. [dostęp 2008-08-27]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Aloni Shlomo: Israel Air Force 107 Squadron: The Knights of the Orange Tail. AirDOC, 2005. ISBN 3-935687-60-5. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]