1 Samodzielny Batalion Łączności Ministerstwa Obrony Narodowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
1 Samodzielny Batalion Łączności Ministerstwa Obrony Narodowej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

wrzesień 1945

Rozformowanie

1949

Tradycje
Kontynuacja

Pułk Łączności Ministerstwa Obrony Narodowej

Organizacja
Dyslokacja

Warszawa

Formacja

Wojska łączności

Podległość

Naczelne Dowództwo Wojska Polskiego (1944)

1 Samodzielny Batalion Łączności Ministerstwa Obrony Narodowej (1 sbł MON) – pododdział Wojsk Łączności Ludowego Wojska Polskiego.

Powołana do życia we wrześniu 1945 roku przez Naczelne Dowództwo Wojska Polskiego dla zabezpieczenia łączności ministerstwa.

Batalion stacjonował w Warszawie przy ulicy Podchorążych. Kadra i żołnierze 1 SBŁ MON wywodzili się z rozformowanych jednostek łączności: 3 Samodzielnego Pułku Łączności oraz 3 i 22 Samodzielnego Batalionu Łączności.

W związku z potrzebami Wojska Polskiego w 1949 roku rozbudowano go do pułku i nazwano Pułkiem Łączności MON.

Dowódca batalionu[edytuj | edytuj kod]

  • ppłk Gorzycki

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]