1 złoty wzór 1990
Państwo | |
---|---|
Emitent | |
Typ monety | |
Nominał |
1 złoty |
Rocznik |
1990, 1991, 1992, 1993, 1994, 1995, 2008, 2009, 2010, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016 |
Emisja | |
Mennica |
Mennica Państwowa, |
Nakład |
550 185 122 szt. |
Data emisji |
1 stycznia 1995 |
Projektant |
Stanisława Wątróbska-Frindt (awers), |
Opis fizyczny | |
Masa |
5 g |
Średnica |
23 mm |
Materiał |
miedzionikiel MN25 |
Rant |
na przemian gładki i ząbkowany |
Stempel |
1 złoty wzór 1990 – moneta jednozłotowa, wprowadzona do obiegu w dniu denominacji z 1 stycznia 1995 r., zarządzeniem z 29 listopada 1994 r.[1] Została zastąpiona złotówką wzór 2017 o zmodyfikowanym wzorze awersu[2][3][4].
Złotówkę wzór 1990 bito w latach 1990–2016[2].
Awers
[edytuj | edytuj kod]W centralnym punkcie umieszczono godło – orła w koronie, pod łapą orła, z prawej strony, znak mennicy – litery M W, poniżej rok bicia, dookoła napis: „RZECZPOSPOLITA POLSKA”[4].
Rewers
[edytuj | edytuj kod]Na tej stronie znajduje się cyfra nominału 1, pod nią napis „ZŁOTY”, całość otoczona ozdobnym wieńcem[4].
Nakład
[edytuj | edytuj kod]Monetę bito w miedzioniklu MN25 na krążku o średnicy 23 mm, masie 5 gramów, z rantem na przemian ząbkowanym i gładkim, według projektów:
w Mennicy Państwowej / Mennicy Polskiej S.A[4].
Nakłady monety w poszczególnych latach przedstawiały się następująco[5]:
Lp. | Rocznik | Mennica | Nakład (sztuk) |
---|---|---|---|
1 | 1990 | Mennica Państwowa | 20 240 000 |
2 | 1991 | 60 080 000 | |
3 | 1992 | 102 240 000 | |
4 | 1993 | 20 904 000 | |
5 | 1994 | 69 956 000 | |
6 | 1995 | 99 740 122 | |
7 | 2008 | Mennica Polska S.A. | 5 000 000 |
8 | 2009 | 34 000 000 | |
9 | 2010 | 3 000 000 | |
10 | 2012 | 10 000 000 | |
11 | 2013 | 21 000 000 | |
12 | 2014 | 35 250 000 | |
13 | 2015 | 39 000 000 | |
14 | 2016 | 29 775 000 |
Opis
[edytuj | edytuj kod]W 2005 r. Mennica Polska, z okazji 10 lat w obiegu, wyemitowała zestawy kwadratowych klip okolicznościowych, w skład których wchodził również numizmat przedstawiający w centralnej części po obu stronach rysunki awersu i rewersu złotówki wzór 1990. Na awersie w miejscu cyfr określających rok bicia umieszczono napis „1995–2005”. Numizmaty te powstały na metalicznych kwadratach o wymiarach 32 × 32 mm w czterech wersjach[6]:
- w miedzioniklu (tak samo jak w przypadku monety wprowadzonej do obiegu) – masa 16,9 grama, nakład 5000 sztuk,
- w miedzi – masa 16,5 grama, nakład 2000 sztuk,
- w srebrze Ag925 – masa 20,81 grama, nakład 1000 sztuk,
- w złocie Au900 – masa 34 gramów, nakład 50 sztuk.
Ponieważ emitentem zestawów okolicznościowych była Mennica Polska, a nie Narodowy Bank Polski, numizmaty te nie są monetami w dosłownym tego słowa znaczeniu. Mimo to, w niektórych polskich katalogach wymieniane są na równi z monetami obiegowymi[6].
Wersje próbne
[edytuj | edytuj kod]Istnieje wersja tej monety należąca do serii próbnych w niklu z roku 1990, z wypukłym napisem PRÓBA na rewersie, wybita w nakładzie 500 sztuk oraz wersja próbna technologiczna, z 1995 r., w miedzioniklu, z wypukłym napisem PRÓBA na awersie, w nieznanym nakładzie[7].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- 1 złoty wzór 2017
- 1 grosz wzór 1990
- 2 grosze wzór 1990
- 5 groszy wzór 1990
- 10 groszy wzór 1990
- 20 groszy wzór 1990
- 50 groszy wzór 1990
- 2 złote wzór 1994
- 5 złotych wzór 1994
- monety obiegowe III Rzeczypospolitej
- 1 złoty
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Janusz Parchimowicz , Monety polskie, wyd. drugie, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 325 .
- ↑ a b Narodowy Bank Polski – Internetowy Serwis Informacyjny [online] [dostęp 2017-10-17] .
- ↑ Narodowy Bank Polski – Internetowy Serwis Informacyjny [online] [dostęp 2017-10-17] .
- ↑ a b c d Narodowy Bank Polski – Internetowy Serwis Informacyjny [online] [dostęp 2017-10-17] .
- ↑ Nakłady emisji monet obiegowych [online], Narodowy Bank Polski - Internetowy Serwis Informacyjny [dostęp 2024-10-09] (pol.).
- ↑ a b Janusz Parchimowicz , Katalog monet polskich obiegowych i kolekcjonerskich od 1916, wyd. 17, Szczecin: Nefryt, 2008, s. 123, ISBN 978-83-87355-54-8 .
- ↑ Janusz Parchimowicz , Monety polskie, wyd. drugie, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 384 .